ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر آموزش فلسفه برای کودکان بر سطح پرسشگری دانشآموزان دوره ابتدایی
پژوهش حاضر با روش شبه آزمایشی،طرح دو گروهی با پیش آزمون و پس آزمون صورت پذیرفت. نمونه آماری شامل 120 نفر(60 نفر گروه آزمایش و 60 نفر گروه کنترل) بود. از روش سنجش توانایی پرسشگری فیشر که مبتنی بر داستان خوانی و پرسشگری بود و با استفاده از کتاب داستانهای فکری اثر فلیپ کم، داده ها جمع آوری شدند. پیش­آزمون برای دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. در ادامه، گروه آزمایشی به مدت شش ماه، هفته­ای یک جلسه تحت روش آموزش فلسفه برای کودکان قرار گرفتند. در پایان شش ماه، پس­آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. نتایج نشان دادکه آموزش فلسفه برای کودکان بر سطح پرسشگری دانش­آموزان تاثیر مثبت و معناداری داشت. همچنین پس از آموزش فلسفه برای کودکان، سطح پرسشگری گروه آزمایش بر اساس حیطه شناختی بلوم از "سطح دانش" به " سطح تجزیه و تحلیل" ارتقاء یافت.
https://fabak.ihcs.ac.ir/article_2840_6d28d182baac6bf0d825665b6947f4e0.pdf
2017-09-22
1
13
فلسفه برای کودکان
سطح پرسشگری
داستانهای فلسفی
طاهره
کمالی مطلق
taherehkamalimotlagh@yahoo.com
1
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تحقیقات آموزشی، دانشگاه یاسوج
AUTHOR
ناصر
نوشادی
noushadi@yu.ac.ir
2
استادیار گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه یاسوج
LEAD_AUTHOR
اسکندری، ح و کیانی، ژ.(1386). تاثیر داستان بر افزایش مهارت فلسفه وری و پرسشگری دانش آموزان. مطالعات برنامه درسی. شماره 7.
1
خوشنوا، فاطمه.(1394). آموزش فلسفه به کودکان و مهارت پرسشگری، ماهنامه مدیریت ارتباطات، شماره 61.
2
ستاری، علی(1390). بررسی مفهوم و نقش فلسفه در فلسفه برای کودکان با توجه به روش متیولیپمن. فصلنامه علمی پژوهشی، سال چهاردهم شماره اول.
3
صفایی مقدم، م؛ مرعشی،س؛ پاک سرشت، م؛ باقری، خ؛ سپاسی، ح.(1385). بررسی تاثیر روش اجتماع پژوهشی در برنامه آموزش فلسفه به کودکان بر پرورش مهارت های استدلال. مجله علوم تربیتی و روانشناسی، 13(2)، 31-54.
4
کم، فلیپ.(1388). داستانهای فکری: کندو کاو فلسفی برای کودکان. ترجمه مژگان رشتچی و فرزانه شهرتاش. تهران. انتشارات شهرتاش.
5
ناجی، سعید. (1389). فلسفه برای کودکان و تحول درنظام آموزش و پرورش. اطلاعات حکمت و معرفت.
6
نقد علی، محسن و پناهی، زهرا.(1390). ارتباط اجتماع پژوهشی در برنامه فلسفه برای کودکان با روشهای تدریسفعال و مشارکتی. تفکر و کودک، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال دوم، شماره دوم، 126-121.
7
Almedia.P.A. (2010). Can I ask a question? The importance of classroom questioning.Social and Behavioral Sciences.31, 634 – 638.
8
Bleasby,j. (2011). Overcoming relativism And Absolutism: Dewey ideals of truth and meaning in philosophy for children.Educational Philosophy andTheory,Vol. 43, No. 5, 2011.
9
Bloom, B., Engelhart, M., Krathwohl, D. (1956). Taxonomy of Educational Objectives. The Classification of Educational Goal. Handbook 1: Cognitive Domain. New York: David McKay.
10
Bransford,J.D. , Brown, A . I and Cocking, R .R.(1999). How People Learn:Brain, Mind, Experience and School. Washington, DC: National Research Council.
11
Christenbury, L., & P. P. Kelly. (1983). Questioning: A Critical Path to Critical Thinking. Urbana, IL: ERIC Clearinghouse on Reading and Communications Skills and the National Council of Teachers of English.
12
Daniel,M., Lafortune, L., Pallascio, R. &Schleifer, M. (2000). Developmental Dynamics of a community of philosophical inquiry in an elementary school mathematics classroom, thinking, 15: 1, pp. 2-10.
13
Dillon, J. T. (1982). “Do Your Questions Promote or Prevent Thinking?” Learning 11: 56–57, 59.
14
Doohr, E. (1994). Citizenship: philosophy with children: Thinking skills. Retrieved from www. Dialougeworks.co.uk.
15
Filippone, M. (1998). Questioning at the Elementary Level. M.A. Research Project. Union, NJ: Kean University.
16
Fisher, R. (2005). Teaching Children to Think (2th). London. Nelson Thornes.
17
Gagnon, G. W. (2001). Designing for Learning: Six Elements in Constructivist Classrooms. Thousand Oaks, CA: Corwin.
18
Haven, K (2007). Story Proof: The Science Behind the Startling Power of Story, CA: LibrariesUnlimited.
19
Harvey, S., & A. Goudvis. (2007). Strategies that Work: Teaching Comprehension for Understanding and Engagement. Markham, Ontario: Pembroke Publishers.
20
Kane, J. (1984). Education and the search for coherence. Teacher College Record, 85(4), 676-683.
21
Lipman, M & Sharp, A, M. (1978). Some Educational Presuppositions of philosophy for children. Oxford Review education, Vol. 4, No.1.85-90.
22
Lipman, M. (1997). Philosophical discussion plans and exercises. Critical and Crative thinking. pp 1-17. Birmingham: Imaginative Minds.
23
Lipman, M. (2003). Thinking in Education. New York: Cambridge University Press.
24
Matthews, G. (1991). The questioning imagination. Milltown studies, 27(1), 14-27.
25
Marzano, R. J. (2007). The Art and Science of Teaching: A Comprehensive Framework for Effective Instruction. Alexandria, VA: ASCD.
26
Orlich, D; Harder, R; Callahan, R; Trevisan, M & Brown, A. (2010). Teaching strategies: A guide to effective instruction. Wadsworth, Cengage Learning.
27
Paul, R., & L. Elder. (2008). the Miniature Guide to Critical Thinking Concepts and Tools. Dillon Beach, CA: Foundation for Critical Thinking.
28
Paul, R. (1993). Critical Thinking: What every person needs to survive in a rapidly changing world (Santa Rosa, CA, Foundation for critical thinking).
29
Valitalo, R., Jusso, H., Sutinen, A. (2015). Philosophy for children as an educational practice. Springer Published Online.
30
Van Zee, E., & J. Minstrell. (1997). “Using Questions to Guide Student Thinking.” Journal of the Learning Sciences 6(2): 227–269.
31
Walsh, J. A., & B. D. Sattes. (2005). Quality Questioning: Research-Based Practice to Engage Every Learner. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
32
ORIGINAL_ARTICLE
مفهوم فلسفه نزد ویتگنشتاین متأخر و لیپمن
ویتگنشتاین متأخر مسائل فلسفه را ناشی از عدم درک منطق زبان میداند و معتقد است فلسفه به مثابهی یک راه درمان باید با روشن ساختن گرامر مفاهیم مشکلزا، مسائل فلسفی را منحل کند. تاکید ویتگنشتاین بر مباحثی مانند گروه یا جامعة پژوهشگران، پژوهش دستور زبانی، مفهومسازی، تحلیل مفاهیم، فرم زندگی، دیالوگ و غیره به خوبی در برنامهی فلسفه برای کودکان تجسم یافته و مفید واقع شده است. متیو لیپمن که در طرح برنامهی آموزش فلسفه به کودکان تحت تاثیر دیدگاههای ویتگنشتاین بوده است با بازتعریف ویتگنشتاینی فلسفه، آن را پشتیبان روشی و نظری مناسبی برای آموزش تفکر به کودکان میداند که منجر به تقویت مهارتهای استدلالورزی، مفهومسازی و داوری درست در آنها میشود. در این پژوهش تلاش خواهد شد تا رویکرد خاص ویتگنشتاین متأخر نسبت به فلسفه، هدف و روش آن را شرح داده شود، دیدگاههای متیو لیپمن و مفهومی که او از فلسفه در ذهن دارد بررسی شود و در پایان نسبت و میزان تاثیرپذیری دیدگاه لیپمن از رویکرد ویتگنشتاینی روشن شود.
https://fabak.ihcs.ac.ir/article_2841_868b71750cca6dbb4e7fa42c68ea779d.pdf
2017-09-22
15
36
ویتگنشتاین متأخر
فلسفه
درمان
تحلیل مفاهیم
متیو لیپمن
فلسفه برای کودکان
حمیدرضا
محمدی
mohammadi.hr91@gmail.com
1
کارشناسی ارشد فلسفه غرب، دانشگاه تبریز
LEAD_AUTHOR
سعید
ناجی
saeed.naji@gmail.com
2
استادیار گروه فلسفه برای کودکان و نوجوانان، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
AUTHOR
کم، فیلیپ. (1389). با هم فکر کردن. ترجمهی مژگان رشتچی، فرزانه شهرتاش. تهران: انتشارات شهرتاش.
1
کنفیلد، جان. وی (1392) فلسفه معنا، معرفت و ارزش در قرن بیستم، ترجمهی یاسر خوشنویس، تهران، نشر حکمت، چاپ اول.
2
گریلینگ، ای. سی (1388) ویتگنشتاین، ترجمهی ابوالفضل حقیری، تهران، نشر بصیرت، چاپ اول.
3
مکگین، ماری (1389) راهنمایی بر پژوهشهای فلسفی ویتگنشتاین، ترجمهی ایرج قانونی، تهران، نشر علم، چاپ اول.
4
ناجی، سعید، (1388). «فلسفه برای کودکان رویکرد جدیدی در فلسفه و تعلیم و تربیت». مجله فرهنگ. بهار. شماره69. صص176-151.
5
ناجی، سعید (1390). «بررسی و تحلیل برنامهی فلسفه برای کودکان و نوجوانان با نظر به میزان ابتنای آن بر پراگماتیسم دیویی». مجله تفکر و کودک. پاییزوزمستان. شماره 2. صص 100-79.
6
ویتگنشتاین، لودویگ (1392) کتابهای آبی و قهوهای، ترجمهی ایرج قانونی، تهران، نشر نی، چاپ سوم.
7
منابع انگلیسی
8
Hacker, P.M.S. and Baker, G.P., (2005) Wittgenstein: Understanding and Meaning, An analytical commentary on the philosophical investigations, Vol. 1, Part 1: Essays, Oxford and Cambridge: Blackwell.
9
Kennedy, David. (1999). “Philosophy for Children and the Reconstruction of Philosophy”, in: Metaphilosophy, Vol. 30, No. 4, pp. 338-359.
10
Lipman, Matthew. (1977). Philosophy in the classroom. (2nd edition). Temple University Press.
11
Lipman, Matthew. (1988). Philosophy Goes to School. Philadelphia, Temple University Press.
12
Lipman, Matthew. (2003). Thinking in Education. (2nd edition). New York, Cambridge University Press.
13
Lipman, Matthew. and Ann Margaret Sharp (eds.) (1978) Growing up with Philosophy, Philadelphia, Temple Univ. Press.
14
Matthews, Gareth B. (1996) The Philosophy of Childhood, Harvard University Press.
15
Reed, Ronald, (1992) “On the Art and Craft of Dialogue”, in: A. M. Sharp and N. Reed (eds), Studies in Philosophy for Children. Philadelphia, Temple Univ. Press, pp. 147-158.
16
کتابهای ویتگنشتاین
17
BT: The Big Typescript: TS 213, tr. And ed. C. G. Luckhardt and M. A. E. Aue (Blackwell, Oxford, 2005).
18
C: On Certainty, ed . G. E. M. Anscombe and G. H. von Wright, tr. D. Paul and . G. E. M. Anscombe (Blackwell, Oxford, 1969).
19
PI: Philosophical Investigations, ed. G. E. M. Anscombe and R. Rhees, tr. G. E. M. Anscombe, 2nd edn (Blackwell, Oxford, 1958).
20
Z: Zettel, ed. G. E. M. Anscombe and G. H. von Wright, tr. G. E. M. Anscombe (Blackwell, Oxford, 1967).
21