تأثیر گفتاشنود منطقی در حلقه‌های کندوکاو فلسفی در کاهش نشانه‌های اختلالات روان‌تنی دانش‌آموزان دختر 11 تا 12 سال شهر تهران

نوع مقاله: علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه فلسفه برای کودکان و نوجوانان، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

2 کارشناس ارشد روان‌شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری

چکیده

پژوهش حاضر به بررسی تأثیر گفتاشنود (dialogue) منطقی در حلقه‌های کندوکاو فلسفی، بر کاهش نشانه‌های اختلالات روان‌تنی دانش‌آموزان دختر 11 تا 12 سال شهر تهران پرداخته است. روش انجام این پژوهش شبه‌آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بوده و جامعۀ آماری آن متشکل از 50 دانش‌آموز دختر پایۀ پنجم و ششم مقطع ابتدایی دبستان‌های دولتی شهر تهران است که به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی در چندمرحله‌ از میان مناطق نوزده‌گانۀ آموزش و پرورش به‌طور تصادفی انتخاب شده‌اند. ابزار تحقیق، پرسش‌نامۀ آخنباج، فرم YSR (خودسنجی) بود. ابتدا با استفاده از این پرسش‌نامه همۀ دانش‌آموزان پایه‌های پنجم و ششم دو مدرسۀ منتخب غربالگری شدند. 58 نفر از آنان حائز نمره‌ای بودند که نشانگر اختلال روان‌تنی بود و از این میان 50 نفر به شرکت در این پژوهش تمایل داشتند که به‌طور تصادفی به دو گروه شاهد و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش طی دوازده جلسۀ هفتگی، به مدت یک ساعت، در حلقۀ کندوکاو فلسفی گرد مربی آموزش‌دیده نشستند و داستان‌های فکری شمارۀ 2 و 3 فیلیپ کم را قرائت کردند و دربارۀ آن به بحث ‌پرداختند. پس از پایان جلسات، مجدداً آزمون آخنباج برای تعیین تأثیر مشارکت در حلقه‌های کندوکاو فلسفی بر اختلالات‌ روان‌تنی از هر دو گروه گواه و آزمون صورت گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که اجرای این برنامه در کاهش نشانه‌های اختلال روان‌تنی گروه آزمایش تأثیر معناداری دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of Logical Dialogue in the Community of Philosophical Inquiry on Reducing the Symptoms of Psychosomatic Disorders among 11-12-year-old Female Students in the City of Tehran

نویسندگان [English]

  • Mehrnoosh Hedayati 1
  • Akram Shatalebi 2
چکیده [English]

The present study examines the effect of dialogue based on community of philosophical Inquiry on reducing the symptoms of psychosomatic disorders among 11-12-year-old female students in the city of Tehran. This semi-empirical study was conducted via test and control groups. The sample population of the study consisted of 50, fifth and sixth graders of public primary schools in the city of Tehran who were chosen through random cluster sampling in several steps, among the 19 education districts. The research instrument was Achenbach questionnaire, Youth Self-Report (YSR). Initially, using the questionnaire, all the fifth and sixth graders in two selected schools were screened. 58 of them received a score that was indicative of psychosomatic disorder. From whom 50 were willing to participate in the research, were then randomly divided into two groups being test and control. The test