اعرابیان، اقدس. (۱۳۹۵). تاب‌آوری. فصلنامه اطلاع‌رسانی. ۱۰ (۳۷ و ۳۸)، ۳۲-36.
برهمن، مریم و خدابخشی صادق‌آبادی، فاطمه. (۱۳۹۶). آموزش فلسفه برای کودکان. پیشرفت‌های نوین در علوم رفتاری، ۲ (۹)، ۱۰۳-90.
تروبریج، سارا. (۱۳۹۵). تاب‌آوری با باورها آغاز می‌شود: تکیه‌بر نقاط قوت دانش‌آموزان برای موفقیت در مدرسه. ترجمه لیلا وطن‌دوست، حسن صادقی، مریم شهری، تهران: ورجاوند.
چراغ زاده، مینا؛ کردنوقابی، رسول؛ سهرابی، زهرا. (1398). اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان بر احساس تنهایی و ناامیدی دانش‌آموزان. تفکر و کودک، 10(1), 1-23.
دلاور، علی. (۱۳۹۵). مبانی نظری و عملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی. ویرایش ۲. تهران: رشد.
راجی، ملیحه. (۱۳۹۵). کندوکاوی در مبانی نظری و خاستگاه‌های نظری-تربیتی فلسفه برای کودکان. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
سامانی، سیامک؛ جوکار، بهرام و صحراگرد، نرگس. (۱۳۸۶). تاب‌آوری، سلامت روانی و رضایتمندی از زندگی. مجله روان‌پزشکی و روانشناسی بالینی ایران، ۱۳ (۳)، ۲۹۰-295.
سانتراک، جان. (۱۳۹۴). روانشناسی تربیتی. ترجمه شاهده سعیدی، تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا.
ستاری، علی. (۱۳۹۳). نقد مبانی فلسفی فلسفه برای کودکان. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
سرمدی، محمدرضا؛ رضائی، مهدیه؛ روحانی فر، احمد. (1398). تأثیر آموزش فلسفه به کودکان بر دانش، حساسیت و نگرانی محیط‌زیستی دانش‌آموزان پایه هفتم متوسطه. تفکر و کودک، 10(1), 1-17.
فتحی لیلا، احقر قدسی، نادری عزت‌الله. (1398). تأثیر آموزش فلسفه برای کودکان (P4C) به روش پژوهش مشارکتی بر روابط میان- فردی دانش آموزان. فصلنامه علمی - پژوهشی تعلیم و تربیت، ۳۵ (۴): ۵۱-۶۴.
فیشر، رابرت. (۱۳۹۲). داستان‌هایی برای فکر کردن؛ ترجمه سید جلیل شاهری لنگرودی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
قبادیان، مسلم. (1397). تأثیر برنامه فلسفه برای کودکان بر رفتار مدنی –تحصیلی دانش آموزان پسر پایه نهم متوسطه اول ناحیه یک شهر خرم‌آباد. تفکر و کودک، 9(1), 31-52.
لیپمن، متیو؛ شارپ، آن و اسکانیان، فردریک. (۱۳۹۵). فلسفه در کلاس درس؛ ترجمه محمد زهیر باقری نوع‌پرست. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
مؤمنی مهموئی، حسین و پرورش، عفت. (۱۳۹۵). تأثیر برنامه فلسفه برای کودکان از طریق حلقه‌های کندوکاو بر خلاقیت، سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی درس علوم دانش‌آموزان پایه سه ابتدایی. فصلنامه علمی- پژوهشی پژوهشنامه تربیتی، ۱۱ (۴۷)، ۱۳۱-150.
مدی، سالواتور. (1395). سخت رویی؛ بهره‌گیری از شرایط استرس‌زا در جهت رشد تاب‌آوری؛ ترجمه حمیده السادات سیاهپوشها. تهران: روان.
ناجی، سعید. (۱۳۹۴). داستان‌هایی برای کندوکاو فلسفی، جلد یک (مقطع ابتدایی پایه یک تا پنج). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ناجی، سعید. (۱۳۹۴). راهنمای داستان‌های کندوکاو فلسفی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ویسی، مرضیه؛ میرزا محمدی، محمدحسن و رهنما، اکبر. (۱۳۹۴). تدوین، اعتبار سنجی و رتبه‌بندی شاخص‌های مربی آموزش فلسفه به کودکان. تفکر و کودک، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۶ (۲)، ۱۲۱-143.
هاشم‌آبادی، محمد و علوی، سید محمدکاظم. (۱۳۹۳). فلسفه برای کودکان. اسلام و پژوهش‌های تربیتی، ۶ (۲)، ۵۹-78.
هدایتی، مهرنوش و شاطالبی، اکرم. (۱۳۹۲). تأثیر گفتاشنود منطقی در حلقه‌های کندوکاو فلسفی در کاهش نشانه‌های اختلالات روان‌تنی دانش‌آموزان دختر ۱۱ تا ۱۲ سال شهر تهران. تفکر و کودک، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۴ (۲)، ۱۰۱-116.
هندرسون، نان و میلستین، مایک ام. (۱۳۹۶). تاب‌آوری در مدارس؛ ترجمه محمدرضا مقدسی و عفت حیدری. تهران: ورجاوند.
Bleazby, J. (2009). Philosophy for children as a response to gender problems. Thinking: The Journal of Philosophy for Children, 19(2/3), 70-78.
Burgh, G. (2018). The need for philosophy in promoting democracy: A case for philosophy in the curriculum.
Connor, K. M., & Davidson, J. R. (2003). Development of a new resilience scale: The Connor‐Davidson resilience scale (CD‐RISC). Depression and anxiety, 18(2), 76-82.
Csapó, B. (1997). The development of inductive reasoning: Cross-sectional assessments in an educational context. International Journal of Behavioral Development, 20(4), 609-626.
Ghimbulut, O., & Opre, A. (2013). Assessing resilience using mixed methods: Youth Resilience Measure. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 78, 310-314.
Hall, D. K., Pearson, J., & Reaching, I. N. (2003). Resilience-giving children the skills to bounce back. Voices for Children, 1-10.
Howard, C., Burton, M., & Levermore, D. (2019). Children’s mental health and emotional well-being in primary schools. Learning Matters.
Kim, J. W., Lee, H. K., & Lee, K. (2013). Influence of temperament and character on resilience. Comprehensive Psychiatry, 54(7), 1105-1110.
LaBelle, B. (2019). Positive Outcomes of a Social-Emotional Learning Program to Promote Student Resiliency and Address Mental Health. Contemporary School Psychology, 1-7.
Lancaster-Thomas, A. (2017). How effective is Philosophy for Children in contributing to the affective engagement of pupils in the context of secondary Religious Education? Journal of Philosophy in Schools, 4(1).
Maggi, S., Irwin, L. J., Siddiqi, A., & Hertzman, C. (2010). The social determinants of early child development: an overview. Journal of paediatrics and child health, 46(11), 627-635.
Manning, L. K. (2014). Enduring as lived experience: exploring the essence of spiritual resilience for women in late life. Journal of religion and health, 53(2), 352-362.
Masoom Ali, S., Yildirim, M., Abdul Hussain, S., & Vostanis, P. (2020). Self-reported mental health problems and post-traumatic growth among children in Pakistan care homes. Asia Pacific Journal of Social Work and Development, 1-15.
Masten, A. S. (2001). Ordinary magic: Resilience processes in development. American psychologist, 56(3), 227.
Masten, A. S. (2006). Promoting resilience in development: A general framework for systems of care. Promoting resilience in child welfare, 2.
Masten, A. S., & Obradovic, J. (2006). Competence and resilience in development. Annals of the New York Academy of Sciences, 1094(1), 13-27.
Masten, A. S., & Powell, L. (2003). A Resilience Framework for Research, Policy. Resilience and vulnerability: Adaptation in the context of childhood adversities, 1.
Norris, F. H., Tracy, M., & Galea, S. (2009). Looking for resilience: Understanding the longitudinal trajectories of responses to stress. Social science & medicine, 68(12), 2190-2198.
Phuphaibul, R., Thanooruk, R., Leucha, Y., Sirapo-ngam, Y., & Kanobdee, C. (2005). The impacts of the “immune of life” for teens module application on the coping behaviors and mental health of early adolescents. Journal of pediatric nursing, 20(6), 461-468.
Pooley, J. A., & Cohen, L. (2010). Resilience: A definition in context. Australian Community Psychologist, 22(1), 30-37.
Sattler, K. M., & Font, S. A. (2018). Resilience in young children involved with child protective services. Child abuse & neglect, 75, 104-114.
Siddiqui, N., Gorard, S., & See, B. H. (2017). Non-cognitive impacts of philosophy for children (pp. 1-49). School of Education, Durham University.
Siddiqui, N., Gorard, S., & See, B. H. (2019). Can programmes like Philosophy for Children help schools to look beyond academic attainment?. Educational Review, 71(2), 146-165.
Southwick, S. M., Bonanno, G. A., Masten, A. S., Panter-Brick, C., & Yehuda, R. (2014). Resilience definitions, theory, and challenges: interdisciplinary perspectives. European journal of psychotraumatology, 5(1), 25338.
Syed, M., Eriksson, P. L., Frisén, A., Hwang, C. P., & Lamb, M. E. (2020). Personality development from age 2 to 33: Stability and change in ego resiliency and ego control and associations with adult adaptation. Developmental Psychology.
Ungar, M., & Theron, L. (2019). Resilience and mental health: how multisystemic processes contribute to positive outcomes. The Lancet Psychiatry.
Vannest, K. J., Ura, S. K., Lavadia, C., & Zolkoski, S. (2019). Self-report Measures of Resilience in Children and Youth. Contemporary School Psychology, 1-10.
Zolkoski, S. M., & Bullock, L. M. (2012). Resilience in children and youth: A review. Children and youth services review, 34(12), 2295-2303.
)