اعتصامی، پروین (1385). دیوان اشعار، به کوشش ابوالفتح حکیمیان، تهران: پژوهش.
ایروانی، شهین و خدیجه مختاری (1390). «جایگاه مفاهیم فلسفی در ادبیات داستانی کودک ایران»، مجلة علمی پژوهشی مطالعات ادبیات دانشگاه شیراز، (3).
پناهی، مهین (1390). «بررسی و مقایسۀ شیوۀ آموزش تفکر نزد فریدالدین عطار و متیو لیپمن»، تفکر و کودک، 2 (1).
پیکمال، میشل (1390). حکایت‌های فلسفی برای با هم بودن، ترجمة مهدی ضرغامیان، نشر آفرینگان.
تقوی، محمد (1376). حکایت‌های حیوانات در ادب فارسی، تهران: روزنه.
جامی، عبدالرحمن (1371). بهارستان، تصحیح اسماعیل حکیمی، تهران: اطلاعات.
جهانی، جعفر (1380). «نقد و بررسی مبانی فلسفی الگوی آموزش تفکر انتقادی ماتیو لیپمن»، رسالة دکتری دانشگاه تهران.
حسینی، سیدحسام (1387). «بررسی رویکردهای مختلف در برنامة آموزش فلسفه برای کودکان و نسبت آن با برنامة درسی دورة ابتدایی جمهوری اسلامی ایران»، پایاننامة کارشناسی ارشد فلسفة تعلیم و تربیت.
خارستانی، اسماعیل (1387). «تبیین تطبیقی اهداف و روشهای آموزش فلسفه به کودکان در کشورهای مختلف»، پایاننامة کارشناسی ارشد فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شاهد.
دادبه، اصغر (1378). کلیات فلسفه، تهران: دانشگاه پیام نور.
رمضان‌‌پور، شیوا (1387). «بررسی تأثیر روش اجتماع پژوهشی آموزش فلسفه به کودکان پایة سوم ابتدایی بر پرورش مهارت‌های شهروندی آنان»، پایاننامة کارشناسی ارشد فلسفة تعلیم و تربیت دانشگاه الزهراء.
سجادی، سید مهدی (1378). چند مبحث اساسی در فلسفة تعلیم و تربیت، تهران: امیرکبیر.
سجادیان جاغرق، نرگس (1386). «طراحی برنامة درسی آموزش فلسفه به کودکان در پایة اول ابتدایی در ایران»، پایاننامة کارشناسی ارشد فلسفة تعلیم و تربیت دانشگاه تربیت معلم تهران.
سعدی، شیخ مصلح‌الدین (1369). بوستان، تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: خوارزمی.
سنایی غزنوی، مجدود بن آدم (1368). حدیقه‌‌الحقیقه، به کوشش مدرس رضوی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
عطار، فریدالدین (1364).
الهی‌‌نامه، به تصحیح
فؤاد روحانی، تهران: زوار.
علوی، سیدحمیدرضا (1386). نکات اساسی در فلسفة تعلیم و تربیت و مکاتب فلسفی ـ تربیتی، کرمان: انتشارات دانشگاه شهید باهنر.
عنصرالمعالی، کیکاوس بن اسکندر (1335). قابوس‌نامه، به تصحیح امین عبدالمجید بدوی، تهران: ابن سینا.
فردوسی، ابوالقاسم (1384). شاهنامه، براساس نسخۀ چاپ مسکو، تهران: پیمان.
فرزانفر، جواد (1389). «بررسی فلسفة دوران کودکی و نقش قصه و داستان در رشد و پرورش روحیة فلسفی در کودکان»، رسالة دکتری فلسفة تعلیم و تربیت دانشگاه تربیت معلم تهران.
فرمهینی فراهانی، محسن، محمد‌‌حسن میرزامحمدی، اسماعیل خارستانی (1387). «تبیین تطبیقی اهداف آموزش فلسفه به کودکان در کشورهای مختلف»، حکمت و فلسفه، 4 (4).
قائدی، یحیی (1382). «نقد و بررسی مبانی، دیدگاه‌ها و روشهای آموزش فلسفه به کودکان»، پایاننامة دکتری فلسفة تعلیم و تربیت دانشگاه تربیت معلم تهران.
قزل ایاغ، ثریا (1389). ادبیات کودکان و نوجوانان و ترویج خواندن، تهران: سمت.
قضاوی، فاطمه (1386). «نقد و بررسی آموزش فلسفه به کودکان در پایة سوم پیکسی، بر اساس اصول برنامه‌ریزی درسی»، پایاننامة کارشناسی ارشد فلسفة تعلیم و تربیت دانشگاه تربیت معلم تهران.
کارل، هاوی و گامز، دیوید (1389). فلسفه به مثابه روش، ترجمة سیدمحمد علوی و همکاران، تهران: انتشارات پژوهشکدة مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
گاردر، یوستاوین (1390). دنیای سوفی، داستانی دربارة تاریخ فلسفه، ترجمة کورش صفوی. تهران: پژوهش‌های فرهنگی.
گریز، آرنولد (1383). فلسفة تربیتی شما چیست؟ ترجمة بختیار شعبانی ورکی و دیگران، مشهد: به‌نشر.
مختاری، خدیجه (1386). «تحلیل محتوای ادبیات داستانی کوتاه در ایران از منظر جایگاه آموزش مفاهیم فلسفی»، پایاننامة کارشناسی ارشد فلسفة تعلیم و تربیت دانشگاه تهران.
مرعشی، منصور (1385). «بررسی تأثیر روش اجتماعی پژوهشی در برنامة آموزش فلسفه به کودکان بر پرورش مهارت‌های استدلال دانش‌آموزان پسر پایة سوم راهنمایی مدرسة نمونة دولتی اهواز»، رسالۀ دکتری فلسفة تعلیم و تربیت، دانشگاه شهید چمران اهواز.
مگی، برایان (1388). داستان فلسفه، ترجمة مانی صالحه علامه، تهران: کتاب آمه.
منشی، نصرالله (1362). کلیله و دمنه، تصحیح مجتبی مینوی، تهران: امیرکبیر.
مولوی، جلال‌‌الدین محمد (1384). مثنوی، تصحیح، مقدمه و کشف‌‌الابیات قوام‌‌الدین خرمشاهی، تهران: دوستان.
ناجی، سعید (1383). «فلسفه برای کودکان و نوجوانان مروری بر پارادایم جدید آموزش و پرورش»، فصل‌نامة روش‌شناسی علوم انسانی (40).
ناجی، سعید (1384). «فلسفه برای کودکان و نوجوانان در گفتوگو با سعید ناجی»، مجلة
پژوهشگران،
ش 3.
نظامی گنجوی (1383). لیلی و مجنون، به روایت پری صابری، تهران: قطره.
نظامی گنجوی (1389). هفت پیکر، تصحیح حسن وحیدی دستگردی، تهران: زوار.
وایت، دیوید (1389). فلسفه برای کوچک‌ترها، ترجمة تینا حمیدی، تهران، قطره.
ویت، جرمی (1387). گردش در دنیای فلسفه برای جوانان، ترجمة رضا بهار، تهران، قطره.
هاشمی، محمد (1385). «بررسی جایگاه تفکر انتقادی در محتوای کتاب‌های درسی پایة پنجم ابتدایی»، پایاننامة کارشناسی ارشد فلسفة تعلیم و تربیت، دانشگاه شیراز.
هدایتی، مهرنوش (1387). «بررسی تأثیر اجرای برنامة فلسفه برای کودکان، به صورت اجتماع پژوهشی بر افزایش عزت نفس و بهبود روابط میان فردی در دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر تهران»، رسالة دکتری مشاورة دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
Finocchiaro, M. (1993). “Philosophy as Critical Thinking”, In: M. Lipman (ed.), Thinking Children and Education, U.S.A: Kendall/ Hunt Publishing Company.
Gina, M. (2004). “Democracy as Morality Using Philosophical Dialogue to Cultivate Safe Learning Communities”, Analytic Teaching and Philosophical praxis, 29 (1).
Golding, C. (2007). “Pragmatism, Constructivism and Socratic Objectivity: The Pragmatist Epistemic Aim of Philosophy for Children”, Proceedings of 36th Annual Conference of the Philosophy of Education Society of Australasia, Wellington, New Zealand
Lipman, M. (1991). Thinking in Education, Cambridge: Cambridge University Press.
Lyle, S. & Thomas-Williams, J. (2012). “Dialogic Practice in Primary Schools: How Primary Head Teachers Plan to Embed Philosophy for Children into the Whole School”, Educational Studies, 38(1).
Murris K. (2000). “Can Children Do Philosophy?” Journal of Philosophy of Education, 34 (2).
Murris, K. (2008). “Philosophy with Children, the Stingray and the Educative Value of Desequilibrium”, Journal of Philosophy of Education, 42(3-4).
Vansieleghem, N. (2010). “What is Philosophy for Children, How do We Have to Understand Her Critical Voice? From an Educational Experiment to Experimental Education”, Proceedings of 39th Annual Conference of the Philosophy of Education Society of Australasia, Wellington, New Zealand.
)