اسمعیلزاده، تیمور، کرمی، آزاد الله(1394). «اجرای چند رسانهای فلسفه برای کودک و بررسی تأثیر آن بر خردورزی دانشآموزان ابتدایی»، فصلنامه تفکر و کودک، سال ششم، شماره 2، صص 1-21.
امی، زهرا، فرامرزقراملکی، احد(1384). «مقایسه سبکهای لیپمن و برنی فیر در فلسفه برای کودکان»، فصلنامه اندیشه نوین دینی، سال اول، شماره 2، صص 7-23.
امیریان، توران(1396). مقایسه اثر بخشی روشهای مختلف آموزش فلسفه به کودکان بر تفکر منطقی دانشآموزان پایه ششم دوره ابتدایی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه قم.
امیری، مهدی، پرتابیان، اکبر و امیری، زهره(1393). «بررسی تطبیقی عوامل و عناصر تشکیل دهنده برنامه درسی با قرآن کریم»، دوفصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، سال ششم، شماره 2، صص 97-118.
ایمانی، معصومه، تاجبخش، فرزانه(1394). روش تدریس فلسفه و کودک. تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
بدری گرگری، رحیم، واحدی، زهرا(1394). «تأثیر اجرای برنامۀ فلسفه برای کودکان بر رشد هوش اخلاقی دانشآموزان دختر»، دو فصلنامه تفکر و کودک، سال ششم، شماره 1، صص 1-18.
براتی، مرتضی(1396). «ظرفیت بالای متون کهن ادب فارسی برای بومی سازی منابع فلسفه و کودک»، دوفصلنامه فلسفه و کودک، سال 8، شماره 1، صص 5-18.
برخورداری، زینب(1394). «تولید محتوای فلسفه و کودک»، دوفصلنامه فلسفه و کودک، سال سوم، شماره 1، صص 3-16.
پژوهشگاه حوزه و دانشگاه(1386). در آمدی بر تعلیم و تربیت اسلامی. جلد اول. تهران: سمت.
تاجداری، محمدحسن(1395). مقایسه ی تاثیر روش تدریس همیارانه با روش کاوشگری بر خلاقیت دانشآموزان پسر در درس علوم تجربی پایه ی سوم ابتدایی منطقه ی چهار شهر تهران در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم انسانی دانشگاه شاهد.
جعفری، زهره، صمدی، پروین و قائدی، یحیی(1394). «بررسی تأثیر آموزش فلسفه به کودکان بر پرورش روحیه پژوهشگری کودکان دوره پیش دبستانی»، فصلنامه پژوهش در برنامه ریزی درسی، سال دوم، شماره 17، صص 41-49.
جلیلیان، سهیلا، عظیم پور، احسان و جلیلیان، فریبا(1395). «اثربخشی برنامه آموزش فلسفه به کودکان بر پرورش توانایی حل مسئله و قضاوت اخلاقی در دانشآموزان»، فصلنامه پژوهشهای تربیتی، سال هشتم، شماره 4، صص 80-100.
جنابزاده رودباری، مریم، انصاریان، فهیمه و نادری، عزت اله(1395). «بررسی نقش برنامه آموزش فلسفه برای کودک(C4P) برکاهش برون ریزی و درون ریزی خشم در دانش آموزان پسر پایه اول مقطع متوسطه مدارس دولتی منطقه 14 شهر تهران»، فصلنامه پژوهشنامه تربیتی، سال دوازدهم، شماره 2، صص 21-46.
حاتمی، حمیدرضا، کریمی، یوسف و نوری، زهرا(1389). «بررسی تاثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان در افزایش هوش هیجانی دانشآموزان دختر مقطع اول راهنمایی مدرسه شهدای آزاد تهران در سال تحصیل 88-89»، فصلنامه تفکر و کودک. سال اول، شماره 2، صص 3-22.
حاجی نصراله، شکوه(1384). «چگونگی طرح مفاهیم انتزاعی در ادبیات کودک»، پژوهشنامه ادبیات کودک و نوجوان، سال چهارم، شماره 41، صص 62-70.
حسینی، افضلالسادات، حسینی، حسام(1390). «بررسی رویکردهای مختلف در برنامه آموزش فلسفه برای کودکان و نسبت آن با برنامه درسی رسمی»، فصلنامه اندیشههای نوین تربیتی، سال هفتم، شماره 2، صص 147-175.
خارستانی، اسماعیل(1387). تبیین تطبیقی اهداف و روشهای آموزش فلسفه به کودکان در کشورهای مختلف. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی.
رحیمی نسب، حجت اله(1386). امکان‌سنجی اجرای برنامه آموزش فلسفه به کودکان و عوامل فردی مرتبط با آن در برنامه درسی دوره ابتدایی. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده انسانی دانشگاه کرمان.
رستگار، طاهره(1383). ارزشیابی در خدمت آموزش. تهران: منادی تربیت.
رمضانی، معصومه(1389). «بررسی برنامه درسی فلسفه برای کودکان در راستای توجه به بعاد مختلف ذهنیت فلسفی»، فصلنامه تفکر و کودک، سال اول، شماره 1، صص 21-35.
روشن قیاس، پرورین(1393). تاثیر برنامه درسی فلسفه برای کودکان بر پرورش مهارتهای تفکر آنان(بویژه مهارت حل مساله). مجموعه مقالات اولین کنفرانس سراسری توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی.
ستاری، محمد(1395). بررسی دی‍دگ‍اه م‍ع‍ل‍م‍ان دوره ابتدایی م‍ج‍ری برنامه فلسفه برای کودک اداره ک‍ل آموزش و پرورش ش‍ه‍رس‍ت‍ان‌ه‍ای استان تهران نسبت به م‍ح‍ت‍وا و روش اجرای ای‍ن برنامه در سال تحصیلی 95-1394. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم انسانی دانشگاه شاهد.
ستاری، علی(1390). بررسی و نقد فلسفه برای کودکان بر اساس مبانی فلسفی تربیت اسلامی. رساله دکتری، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران.
ستاری، علی(1395). «رویکردهای مواجهه با برنامه درسی فلسفه برای کودکان و معرفی راهکار مناسب برای کاربست آن در ایران»، فصلنامه نوآوریهای آموزشی، سال پانزدهم، شماره 2، صص 50-70.
ستارپناهی، زهرا، برخورداری، زینب (1396). «بررسی اثربخشی و کارآیی داستانهای مثنوی(دفتر ششم) در فلسفه و کودک»، دوفصلنامه فلسفه و کودک، سال چهارم، شماره 4، صص 11-26.
سجادیان، نرگس(1388). طراحی برنامه درسی آموزش فلسفه به کودکان در پایه اول ابتدایی. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی.
سجادیان، نرگس؛ قائدی، یحیی و امیری، معصومه(1393). «طراحی برنامه درسی آموزش فلسفه به کودکان ایرانی در پایه اول ابتدایی»، فصلنامه ارزششناسی در آموزش، سال اول، شماره 1، صص 64-80.
سروش، سمانه(1396). بررسی ارتباط میان آموزش فلسفه به کودکان و تربیت شهروند جهانی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور مرکز تهران جنوب.
سلیمانی ابهری، هادی(1387). «آموزش فلسفی کودکان در نظام تعلیم و تربیت رسمی»، فصلنامه پژوهشهای فلسفی – کلامی، سال دهم، شماره 1، صص 199-218.
سیفی گندمانی، محمدیاسین، شقاقی، فرهاد و کلانتری میبدی، سارا(1390). «اثربخشی برنامۀ آموزش فلسفه به دانشآموزان دختر بر عزت نفس و توانایی حل مسئله آنها»، فصلنامه روانشناسی کاربردی، سال پنجم، شماره 2، صص 66-83.
شریفی نسب، مریم(1388). «فلسفه ادبیات کودک و فلسفه در ادبیات کودک؛ تضاد یا تعامل»، فصلنامه فرهنگ، سال هیجدهم، شماره 1، صص 341-357.
شعبانی، حسن(1393). مهارت آموزشی: روشها و فنون تدریس. جلد اول. تهران: سمت.
شعارینژاد، علی اکبر(1395). فلسفه آموزش و پرورش. تهران: بین الملل.
شمسیان، زهرا(1395). بررسی تأثیر اجرای قصه‌های سنتی استان خوزستان بر پرورش تفکر انتقادی دانشآموزان ابتدایی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهد چمران.
شاه نعمتی، زهرا، سعادتمند، زهره و کشتی آرای، نرگس(1396). «تحلیل روشهای تدریس هنر به منظور ارائه الگوی مطلوب در دوره ابتدایی»، فصلنامه رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، سال هشتم، شماره 3، صص 79-100.
صابری نجفآبادی، ملیحه(1390). «آموزش فلسفه به کودکان در موزههای تعاملی علم»، فصلنامه تفکر و کودک، سال دوم، شماره 1، صص 52-72.
صادقی هاشم آبادی، محمد، علوی، محمدکاظم(1393). «فلسفه برای کودکان»، دوفصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، سال ششم، شماره 2، صص 59-78.
صباغ حسنزاده، طلعت(1394). طراحی الگوی برنامه درسی آموزش فلسفه برای کودکان در دوره ابتدایی بر اساس فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی. رساله دکتری، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی.
صفاییپور، حامد(1397). کودک، فبک و تربیت. تهران: گروه فلسفه برای کودکان.
صفرپور، بهشته(1395). آموزش فلسفه برای کودکان با رویکرد معنویت برای کودکان. کنفرانس بین‌المللی روانشناسی، علوم تربیتی و رفتاری. تیرماه 1395 تهران.
صمدی، پروین، قائدی، یحیی و رمضانی، معصومه(1390). «بررسی تطبیقی برنامه درسی فلسفه در پایه سوم دبیرستان و پیش دانشگاهی با برنامه درسی فلسفه برای کودکان در پایه 11 و 12»، فصلنامه تعلیم و تربیت، سال بیست و چهارم، شماره 106، صص 81-104.
عظیمپور، علیرضا، اسکندی، حسین و ابراهیمی قوام، صغری(1395). «بررسی تاثیر آموزش "فلسفه برای کودکان" بر تحول اخلاقی دانشآموزان پسر پایه ی پنجم ابتدایی شهر تهران در سال 1387»، فصلنامه روان شناسی تربیتی، سال سیزدهم، شماره 23، صص 65-82.
علوی، محمود(1391). بررسی عناصر برنامه آموزش فلسفه به کودکان در دوره پیش از دبستان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی.
فتحی واجارگاه، کوروش(1388). اصول و مفاهیم برنامه ریزی درسی. تهران: بال.
فخرایی، الهام(1389). «فلسفه برای کودکان؛ گامی به سوی پیوند فلسفه با جامعه»، فصلنامه تفکر و کودک، سال اول، شماره 1، صص 69-81.
فیشر، رابرت(1396). آموزش تفکر به کودکان. ترجمه مسعود صفایی مقدم و افسانه نجاریان. اهواز: رسش.
قائدی، یحیی، دیباواجاری، مریم(1390). «پیشنهاد چارچوبی برای ارزشیابی برنامه درسی فلسفه برای کودکان»، فصلنامه اندیشههای نوین تربیتی، سال هفتم، شماره 4، صص 35-58.
قائدی، یحیی(1388). «برنامه درسی آموزش فلسفه به کودکان در دوره راهنمایی و متوسطه»، فصلنامه فرهنگ، سال هیجدهم، شماره 1، صص 83-108.
قائدی، یحیی(1383). آموزش فلسفه به کودکان، بررسی مبانی نظری. تهران: داروین.
قبادیان، مسلم(1394). «تأثیر برنامه درسی آموزش فلسفه به کودکان بر مهارتهای اجتماعی دانشآموزان پایه پنجم ابتدایی»، فصلنامه پژوهشهای تربیتی، سال هشتم، شماره 2، صص 138-148.
قضاوی، فاطمه(1386). نقد و بررسی برنامه آموزش فلسفه به کودکان در پایه سوم(پیکسی) بر اساس اصول برنامه‌ریزی درسی. پایان‌‌نامة کارشناسی ارشد، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تربیت معلم تهران.
کار، دیوید، ماخر، فنستر و سون، ریچارد(1393). روشهای تدریس پیشرفته. ترجمه هاشم فردانش. تهران: کویر.
کیارسی، سمیه، قائدی، یحیی، ضرغامی، سعید و منصوریان، یزدان(1395). «فرایند رشد تفکر انتقادی کودکان در آگاهی از خشونت و کلیشههای جنسیتی – اجتماعی رسانه ای ازطریق p4c»، فصلنامه تعامل انسان و اطلاعات، سال سوم، شماره 3، صص 17-31.
لطفآبادی، حسین(1385). «آموزش شهروند ملی و جهانی همراه با تحکیم هویت و نظام ارزشی دانشآموزان»، فصلنامه نوآوریهای آموزشی، سال پنجم، شماره 17، صص 11-44.
ماهروزاده، طیبه و تجری، الهام(1394). «بررسی تأثیر داستانهای گلستان سعدی بر پرورش قضاوت اخلاقی نوجوانان با استفاده از روش آموزش فلسفه به کودکان»، دوفصلنامه فلسفه و کودک، سال پنجم، شماره 2، صص 5-26.
مرعشی، منصور، رحیمی نسب، حجت الله و لسانی، مهدی(1387). «امکان سنجی اجرای برنامه آموزش فلسفه به کودکان در برنامه درسی دوره ابتدایی»، فصلنامه نوآوریهای آموزشی، سال هفتم، شماره 28، صص 7-28.
مرعشی، منصور(1385). بررسی تأثیر روش اجتماع پژوهشی برنامه فلسفه برای کودکان بر مهارتهای استدلال دانشآموزان پسر پایه سوم راهنمایی مدرسه نمونه دولتی اهواز. رساله دکتری، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز.
ملکی، حسن و سلیمی، جمال(1394). برنامه درسی بین رشتهای در آموزش عالی (مبانی، اصول، رویکردها و الگوها). تهران: سمت.
ملکی، حسن(1391). مقدمات برنامه ریزی درسی. تهران: سمت.
موسیپور، نعمتاله(1395). مبانی برنامه ریزی آموزش متوسطه. مشهد: به نشر.
ناجی، سعید (1389). کندوکاو فلسفی برای کودکان و نوجوانان. جلد اول. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ناجی، سعید، صفایی مقدم، مسعود، هاشم، رسنانی، آیت الهی، حمیدرضا و شیخ رضایی، حسین(1390). «بررسی و تحلیل برنامه فلسفه برای کودکان و نوجوانان با نظر به میزان ابتنای آن بر پراگماتیسم دیویی»، فصلنامه تفکر و کودک، سال دوم، شماره 2، صص 79-100.
نقدعلی، محسن، پناهی، زهرا(1390). «ارتباط اجتماع پژوهی در برنامه فلسفه برای کودکان با روشهای تدریس فعال و مشارکتی»، فصلنامه تفکر و کودک، سال دوم، شماره 2، صص 101-126.
نوریان، محمد(1387). تحلیل محتوای رسانه‌های آموزشی با تأکید بر کتاب‌های درسی. تهران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب.
واعظ شهرستانی، زینب(1392). نقد و تحلیل برنامه درسی پایه پنجم و ششم فلسفه برای کودکان (داستان کشف هاری استاتلمیر و راهنمای آموزشی آن تحت عنوان کاوشگری فلسفی). پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
هدایتی، مهرنوش، ماهزاده، حامد(1395). «فلسفه برای کودکان و مهارت حل مسئله اجتماعی»، دوفصلنامه علوم تربیتی، سال بیست و سوم، شماره 1، صص 29-54.
هدایتی، مهرنوش(1393). «مطالعه تطبیقی دورههای تربیت مربی برنامه فلسفه برای کودکان در ایران و کشورهای پیشرو و ارائه الگوی مناسب برای ایران»، فصلنامه تفکر و کودک، سال پنجم، شماره 1، صص 105-138.
یاری دهنوی، مراد(1394). مجموعه آموزش مربی فلسفه برای کودکان و نوجوانان جلد اول: درآمدی بر برنامه فلسفه برای کودکان. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
یاری دهنوی، مراد، حاتمی، عماد(1390). «تبیین و نقد پژوهشهای دانشگاهی آموزش فلسفه به کودکان در ایران از منظر روش پژوهش و نتایج آنها»، فصلنامه تفکر و کودک، سال دوم، شماره 1، صص 135-164.
یوسفی، عاطفه (1395). «اصول بازنویسی داستانهای متون کهن فارسی به منظور استفاده در برنامه فلسفه و کودک»، دوفصلنامه فلسفه و کودک، سال چهارم، شماره 2، صص 3-13.
Azemat Madar Fard, F, Bakhtiyar Nasrabadi, H, Heidari, MH (2016). Phlosophy for children: Capacity Evaluation of Humorous Stories in Masnavi Based on Lipmans Views on Philosophical Thinking Components. Educational Research and Reviews, Vol 11, No 12. PP 1154-1160.
Barrow, W (2015). ‘I think she’s learnt how to sort of let the class speak’: Children’s perspectives on Philosophy for Children as participatory pedagogy. Thinking Skills and Creativity, Vol 5, No 17. PP 76-87.
Barrow, W (2010). Dialogic, Participation and the Potential for Philosophy for Children. Thinking Skills and Creativity, Vol 5, No 2. PP 61-69.
Bleazby, J (2009). Philosophy for Children as a Response to Gender Problems. Thinking: The Journal of Philosophy for Children, Vol 19, No 2. PP 70-78.
Cannon, D., & Weinstein, M (1985). Reasoning skills: An overview. Thinking, Vol 2, No 6. PP 29-33.
Cannon, D (1987). Good reasoning: A reconsideration drawn from experience with Philosophy for Children. Analytic Teaching, Vol 2, No 8. PP 30-35.
Colom, R, Moriyón, F, Magro, C, Morilla, E (2014). ‘The long-term impact of philosophy for children: A longitudinal study (preliminary results)’, Analytic Teaching and Philosophical Praxis, Vol 1, No 4. PP 1-35.
Daniel, M.-F., Gagnon, M., & Pettier, J.-C (2012). The develop-mental process of dialogical critical thinking in preschool children. Classroom Discourse.
Daniel, M.-F., & Delsol, A (2005). Learning to dialogue in kindergar-ten. A case study. Analytic Teaching, Vol 7, No 25. PP 23-52.
Dewey, John (١٩٣٨). Logic: The Theory of Inquiry, Southern Illinois University Press.
D'Olimpio, L, Teschers, C (2016). Philosophy for Children Meets the Art of Living: A Holistic Approach to an Education for Life. Philosophical Inquiry in Education, Vol 23, No 2. PP 114-124.
Fair, F, Haas, L, Carol, G, Daphne D, Debra P, Olena, L (2015). Socrates in the schools from Scotland to Texas: Replicating a study on the effects of a Philosophy for Children program, Journal of Philosophy in Schools, Vol 2, No 1. PP 18-37.
Fayemi, A, K (2009). Human personality and the Yoruba worldview: An ethico-sociological interpretation. The Journal of Pan African Studies, Vol 2, No 9. PP 166-176.
Gazzard, A (1988). Thinking skills in science and philosophy for chil- dren, Thinking, Vol 2, No 7. PP 33-41.
Gorard, S, Siddiqui, N, See, B, H (2017). Can "Philosophy for Children" Improve Primary School Attainment?, Journal of Philosophy of Education, Vol 5, No 1. PP 5-22.
Green, L, Condy, J (2016). Philosophical Enquiry as a Pedagogical Tool to Implement the CAPS Curriculum: Final-Year Pre-Service Teachers' Perceptions. South African Journal of Education, Vol 36, No 1. PP 1-18.
Haynes, J (2002). Children as philosophers. London: Routledge Falmer.
Hanna,j (2007). American foundation for the advancement of Doing philosophy with children. USA: Sophia.
Hymer, B (2002). IAPC, Montclair state university.
Jessica, G (2007). companying classroom of an inquiry curriculum, Lawrence Erlbaum associates.
Kennedy, D (1996). Young children’s moves: Emergent philosophical community of inquiry in early childhood discourse. Critical & Crea-tive Thinking, Vol 1, No 4. PP 28-41.
Kim, A (2012). Philosophy for Children. Educational Perspectives, Vol 44, No 1. PP 25-28.
Kohan, WO (2011). Childhood, education and philosophy: notes on deterritorisation. In: N. Vansieleghem and D. Kennedy (eds) Special Issue Philosophy for Children in Transition: Problems and Prospects. Journal of Philosophy of Education, Vol 45, No 2. PP 339-359.
Kohan, WO (2018). Paulo Freire and Philosophy for Children: A Critical Dialogue. Studies in Philosophy and Education, Vol 37, No 6. PP 615-629.
Kottalil, N (2009). Meaning Making and Self- evaluation. School Psychology Review, Vol 8, No 32. PP 315-327.
Lansdown, G (2011). Every child’s right to be heard. London: Save the Children Fund UK.
Lane, N. R., & Lane S. A (1986). Rationality, self-esteem and autonomy through collaborative enquiry. Oxford Review of Education, Vol 3, No 12. PP 263-275.
Limpan, M (1980). Philosophy in the Classroom. Temple University.
Limpan, M (1988). Philosophy Goes to School. Temple University Press
Leckey, M (2001). Philosophy for Children in the Middle Years of Schooling Findings from a. Year Seven Case Study. Analytic Teaching, Vol 21, No 2. PP 106-126.
Makaiau, A, Tanaka, N (2018). Philosophy for Children: A Deliberative Pedagogy for Teaching Social Studies in Japan and the USA. Journal of International Social Studies, Vol 8, No 2. PP 29-54.
Mehta, S., & Whitebeard, D (2005). Philosophy for children and moral development in the India context: Cambridge University.
Morrison, G, S (2014). Early Childhood Education Today(13th Edition)Person.
Murris, K (2016). The Philosophy for Children Curriculum: Resisting ‘Teacher Proof’ Texts and the Formation of the Ideal Philosopher Child. Studies in Philosophy and Education. Vol 35, No 1. PP 63-78.
Murris, K (2008). Philosophy with chideren, the stingray & the educative value of disequilibrium. Journal of Philosophy of Education, Vol 42, No 3. PP 667-685.
Ndofirepi, A, Cross, M (2015). Child’s Voice, Child’s Right: Is Philosophy for Children in Africa the Answer?, Journal of Interchange, Vol 46, No 3. PP 225-238.
Nussbaum, M (2010). Not for profit. Why democracy needs the hu-manities. Princeton: Princeton University Press.
Reznitskaya, A (2008). Philosophical discussion in elementary school classroom: theory, pedagogy, research. Montclair state. University, NewJersey, USA.
Riku, V., & Hannu, J ., & Ari, S (2016). Philosophy for Children as an Educational Practice. Studies in Philosophy and Education, Vol 35, No 1. PP 79-92.
Sanjana, M., & Whitebread, D (2005). Philosophy for children and Moral Development in the Indian context, Cambrige University.
Sutcliffe, R., & Williams, S (2000). The Philosophy Club: An Adventure in Thinking. Seville: Dialogue Works.
Trawick-Smith, J., & Dziurgot, T (2011). Good-fit teacher-child play interaction and the subsequent autonomous play of preschool children. Journal of Early Childhood Research Quarterly, Vol 7, No 26. PP 110-123.
Trickey, S., & Topping, K. J (2007). Collaborative philosophical enquiry for school children socio-emotional effects at 11 to 12 years. School Psychology International, Vol 27, No 5. PP 599-614.
Trickey, S., & Topping, K. J (2004). Philosophy for children: A systematic review. Research Papers in Education, Vol 75, No 3. PP 365-380.
Tummolini, L., Castelfranchi, C., & Rakoczy, H (2006). Pretend play and the development of collective intentionality. Journal of cognitive systems research, Vol 2, No 7. PP 113-127.
Vansieleghem, N (2014). What Is Philosophy for Children? From an Educational Experiment to Experimental Education. Educational Philosophy and Theory, Vol 46, No 11. PP 1300-1310.
Välitalo, R, Juuso, H, Sutinen, A (2016). Philosophy for Children as an Educational Practice, Journal of Studies in Philosophy and Education, Vol 35, No 1. PP 79-92.
Venter, E., G. Higgs, L (2014). Philosophy for Children in a Democrati Classroom. The Social Science Journal, Vol 41, No 1. PP 11-16.
Vygotsky, L.S (١٩٧٨). Mind and Society: The Development of Higher Mental Processes, Cambridge, MA: Harvard University Press.
Vygotsky, L.S (١٩٦٢). Thought and Language, Cambridge, Mass.: MIT Press.
Wilks, S (2004). Background to Thinking Curricula: Theories Concerning Though and Languages, Designing a Thinking Curriculum,Melbourne: Australian Academy of the Arts.
)