آیسلینگ، ساموئل(۱۳۸۳)، «پایان فلسفه هم چون آغاز اندیشیدن»، ترجمه ی محمود لطفی، نامه فرهنگ، شماره ۵۴ احمدی، بابک (۱۳۹۱)، هایدگر و تاریخ هستی، تهران: نشر مرکز.
احمدی، بابک (۱۳۹۷)، هایدگر و پرسش بنیادین، تهران: نشر مرکز.
احمدی، بابک (۱۳۹۵)، ساختار هرمنوتیک، تهران: گام نو.
اشمیت، لارنس کی (۱۳۹۵)، درآمدی بر فهم هرمنوتیک، ترجمه ی بهنام خدا پناه، تهران : انتشارات ققنوس .
اسدی، محمدرضا(۱۳۷۵)، «تحلیلی از دیدگاه هایدگر درباره نسبت انسان و تکنیک»، فصلنامه قبسات، دوره اول، ش ۱.
بابائی، مظهر، یحیی قائدی، سعید ضرغامی و امیر نصری (۱۳۹۳)، «واکاوی جایگاه مفهوم بازی در هرمنوتیک فلسفی گادامر و دلالت های آن برای حصول فهم»، پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت ،ش ۴.
باقری، خسرو (۱۳۸۸)، دیدگاه های جدید در فلسفه تعلیم و تربیت، تهران : نشر علم.
بامداد، سینا (۱۳۸۹)، «درنگی در کتاب فلسفه تعلیم و تربیت هایدگر»، کتاب ماه فلسفه، ش ۴۲.
بدری گرگری،رحیم و سید داوود حسینی نسب (۱۳۸۶)، «هرمنوتیک به عنوان یک روش پژوهش تربیتی»، نشریه روش شناسی علوم انسانی حوزه و دانشگاه، س ۱۳.
بهشتی ، سعید (۱۳۸۶)، زمینه‌ای برای بازشناسی و نقادی فلسفه ی تعلیم و تربیت در جهان غرب ، تهران : انتشارات اطلاعات.
بیدهندی، محمود(۱۳۸۵)، «هرمنوتیک و تاویل از نگاه علامه طباطبایی و مارتین هایدگر»، خردنامه صدرا ، ش ۴۶.
پالمر، ریچارد ا (۱۳۹۶)، علم هرمنوتیک ، ترجمه محمد سعید حنایی کاشانی ، تهران : انتشارات هرمس.
تدین راد، علی، امیرمسعود شهرام نیا و سارا نجف پور (۱۳۹۴)، «هرمنوتیک فلسفی هانا آرنت در تطابق با رویکرد تفسیری هایدگر و گادامر»، نشریه ی رهیافت های سیاسی و بین المللی ، س ۴۲، ش ۴.
جبلی آده، پریچهر، محمد نوریان، و سودابه عضدالملکی (۱۳۹۹)، «مهارتها، گراش ها و روش های تدریس تفکر انتقادی در برنامه های درسی»، نشریه تفکر و کودک، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، دو فصل نامه علمی(مقاله علمی_ پژوهشی)، س ۱۱ ، ش ۲ .
خبازی کناری، مهدی و ندا راه بار (۱۳۹۷)، « امر پیشین در اندیشه کانت ، هایدگر و گادامر»، دو فصلنامه فلسفی شناخت ، س ۷۸، ش ۱.
راهنمای راد، سیده محبوبه ( ۱۳۹۳)، .بررسی فهم در هایدگر و گادامر، پایان نامه کارشناسی ارشد، مشهد: گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه فردوسی.
ربانی گلپایگانی، علی (۱۳۸۲)،«مارتین هایدگر و هرمنوتیک فلسفی»، فصلنامه کلام اسلامی، ش ۴۵.
رجبی، احمد و محمدرضا حسینی بهشتی (۱۳۹۵)، «تناهی آغازین زمانمندی و گشودگی دازاین در وجود و زمان هایدگر »، نشریه فلسفه و کلام، س ۴۴ ، ش ۲.
رضایی مهر ، حسن (۱۳۸۴)، «هرمنوتیک فلسفی و قرائت های مختلف از دین»، فصلنامه رواق اندیشه، ش ۴۴.
رضوی، سیدابوالفضل و سیدعلاءالدین شاهرخی (۱۳۸۹)، «هرمنوتیک فلسفی و بنیادهای معرفتی تاریخ»، نشریه فلسفه و دین، س۷ ، ش ۸.
زارع ، پریسا (۱۳۹۴)، « کاربرد روش هرمنوتیک در نظام تعلیم و تربیت پژوهش محور»، دومین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی ، تهران . https.//
civilica.com/doc/394871
زمانی ها، حسین (۱۳۹۱)، «بررسی تطبیقی رابطه ی وجودی انسان با عالم از دیدگاه هایدگر و ملاصدرا»، نشریه ی انسان پژوهی دینی، س ۹، ش ۲۷.
ساجدی، ابوالفضل و مهدی سرلک (۱۳۹۲)، «بررسی انتقادی نظام فلسفی هرمنوتیکی گادامر» ، فصلنامه کلام اسلامی، س ۲۲ ، ش ۸۵.
سجادی؛ سید مهدی و نجمه رضانژاد جولایی (۱۳۸۷)، «دیدگاه های هرمنوتیکی هایدگر و تعلیم و تربیت»، نشریه روان شناسی و علوم تربیتی، ش ۷۸.
صافیان، محمد جواد؛ مومنی، ناصر( ۱۳۸۹)، «رابطه ی بین سکنی گزیدن و فراخواندن از نظر هایدگر»، نشریه ی حکمت و فلسفه، س ۶، ش۲ .
صفایی؛ سعید و موحد هدیه محبت (۱۳۸۱)، «هرمنوتیک فلسفی و برنامه درسی »، نشریه ی علوم تربیتی : نوآوری های آموزشی، ش۴۱ .
عابدی نژاد داورانی،امین رضا (۱۳۹۶)، «بررسی دیدگاه هایدگر درباره ماهیت تفکر و فلسفه»،نشریه ی فلسفه و کلام : معرفت فلسفی، ش ۵۶ .
عبدالکریمی، بیژن(۱۳۹۶)، هایدگر و استعلاء، تهران: ققنوس.
عسکری زاده، فلورا و سید جواد میری (۱۳۹۶)، « تاملاتی در تعلیم و تربیت بر اساس آموزه های هایدگر در هستی و زمان تعلیم و تربیت تیمارخواهانه»، دو فصلنامه علمی _ پژوهشی غرب شناسی بنیادی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، س ۸ ، ش ۱.
فرامرز قراملکی ، احد و زهرا امی (۱۳۸۴)، «فلسفه برای کودکان از تفکر منطقی تا تجارب فلسفی»، نشریه فلسفه و کودک ، ویژه نامه .
فرزانفر، جواد (۱۳۸۹)، .بررسی فلسفه دوران کودکی و نقش قصه و داستان در رشد و پرورش روحیه ی فلسفی در کودکان، پایان نامه دوره دکتری، تهران: گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تربیت معلم.
کم، فیلیپ (۱۳۹۶)، باهم فکر کردن، ترجمه مژگان رشتچی، فرزانه شهرتاش، تهران: شهرتاش.
لیپمن، متیو، آن مارگارت شارپ، وفردریک اسکانیان (۱۳۹۵)، کودکان و مهارت تفکر، ترجمه عبدالمهدی معرف زاده، سید منصور مرعشی و علی شریفی، تهران : پارسیک.
محمودی، سیروس (۱۳۹۸)، «فراتحلیل اثربخشی اجرای برنامه فلسفه برای کودکان بر مهارتهای فکری دانش آموزان»، نشریه تفکر و کودک، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، دو فصل نامه علمی( مقاله علمی_ مروری)، س ۱۰، ش ۲.
محمودی، محسن و سجاد جمشیدی (۱۳۹۰)، «هستی و زمان ، بررسی هرمنوتیکی فلسفی هایدگر»، نشریه فلسفه و کلام، اطلاعات حکمت و معرفت، س ۶ ، ش ۸ .
مرتضوی اصل، سید رحمان (۱۳۹۱)، بررسی الگوی لیپمن در زمینه فلسفه به کودکان و استخراج دلالت های آن در تربیت شناختی، پایان نامه کارشناسی ارشد، تهران: گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه پیام نور.
مصطفوی ، شمس الملوک ( ۱۳۹۱)،«هایدگر و پدیدارشناسی هرمنوتیکی هنر»،فصلنامه کیمیای هنر، س ۱، ش ۳.
ملکی، فخری و رضا داوری اردکانی (۱۳۹۸)، «مفهوم علوم انسانی در اندیشه نخست ویلهلم دیلتای»، نشریه غرب شناسی بنیادی، س۱۰ ، ش ۱.
نوروزی طلب ، علی رضا (۱۳۸۶)، «پرسش از چیستی هرمنوتیک ، تحلیل و بررسی مسائل آن»، فصلنامه هنر و معماری: باغ نظر، ش ۷.
ویس، ژان ماری(۱۳۹۷)، واژه نامه هایدگر،ترجمه ی شروین اولیایی، تهران: ققنوس.
هایدگر، مارتین(۱۳۹۸)، چه باشد آن چه خوانندش تفکر؟ ترجمه ی سیاوش جمادی، تهران : ققنوس.
هایدگر، مارتین(۱۳۹۶)، درآمدی به متافیزیک، ترجمه ی انشاء الله رحمتی، تهران : سوفیا.
هایدگر، مارتین (۱۳۶۵)، «خطابه یادبود (گفتاری در تفکر معنوی)»، ترجمه ی محمدرضا جوزی، نشریه ی معارف، ش ۸ .
هایدگر، مارتین (۱۳۸۲)، وارستگی: گفتاری در تفکر معنوی، در فلسفه و بحران غرب»،ترجمه ی محمدرضا جوزی، تهران : هرمس.
هایدگر، مارتین(۱۳۸۶)، هستی و زمان، ترجمه ی سیاوش جمادی، تهران: ققنوس.
Vasnsieleghem, Nancy; Kennedy, David (2011). “What is Philosophy for Children, What isPhilosophy with Children—AfterMatthew Lipman”,Ergo (An Open Access Journal of Philosophy of Education), Vol. 45, No. 2 :
)