احمدزاده، زهرا. عبدی مقدم، سعید. فرخی، احمد. (1393). تاثیر بازیهای رایانه ای و بومی محلی بر هماهنگی چشم و درست کودکان 7تا10 ساله. رفتار حرکتی. 15. 73-84
اسکندرنژاد، مهتا. (1394). مجموعه آزمون های میدانی آمادگی جسمانی. نشر اختر. 97-115.
اشمیت، ریچارد ای. لی، تیموتی دیی. (1399). یادگیری و کنترل حرکتی. رسول حمایت‌طلب, عبداالله قاسمی. چاپ سوم. انتشارات علم و حرکت. 90-100
باباییفرد، اسداله. خداکرمیان گیلان، ندا. (1399). تاثیر بازیهای کامپیوتری بر خشونت کودکان و نوجوانان. مطالعات کاربردی در علوم اجتماعی و جامعه شناسی. 3 (12). 25-34.
باقری ورکانه, صدیقه, دهدست, کوثر. (1400). مطالعه کیفی ابعاد چالش های بازی کودکان در زندگی آپارتمان نشینی. تفکر و کودک. 12(1). 35-56
برادران، فاطمه. صفوی همامی، شیلا. فرامرزی، سالار. (1400). اثر بازیهای حرکتی در برابر بازیهای رایانه‌ای بر کارکردهای اجرایی، عملکرد تحصیلی و تبحر حرکتی دانش‌آموزان با اختلال یادگیری ریاضی. نشریه رشد و یادگیری حرکتی. 13(2). 163-184
پورآوری، مینو. حبیبی، مجتبی. شایسته فرد، زهرا. صالحی، سمیه و پورآوری، مرجان. (1395). ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه پرخاشگری باس و پری: گروه نمونه غیر بالینی. فصلنامه شخصیت و تفاوت های فردی 5(14). 101-122
تقوی جلودار، مریم. پورشریفی، حمید. نظری، محمدعلی. شاهرخی، حسن. (۱۳۹۶). تاثیرات بازی های رایانه ای با تهییج کنندگی بالا (ندای وظیفه) و پایین (پرندگان خشمگین) بر سطح انگیختگی زیستی کودکان پسر، فصلنامه پژوهش در سلامت روانشناختی، ۱۱ (1)، ۳۹-۴۸
جدیدیان، احمد علی. شریفی، حسن پاشا و گنجی،حمزه. (1392). فراتحلیل اثر بازی های رایانه ای بر زمان واکنش انتخابی، حافظه کاری و تجسم فضایی. فصلنامه روان شناسی تربیتی. 9 (28). 58-70
جدیدیان، احمدعلی؛ شریفی، حسن پاشا و گنجی، حمزه (1391). فرا تحلیل اثر بازیهای رایانه ای خشن و غیر خشن بر پرخاشگری. فصلنامه فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی. 3: 107-128.
جعفری، علی. موقر، منظر. (۱۳۹۸). رابطه استفاده از بازی های رایانه ای با پرخاشگری در میان کودکان (مورد مطالعه: کودکان ۸ تا ۱۲ سال شهر اردبیل)، نشریه مطالعات رسانه ای. 14 (45). 23-33.
رضایی آقاجان، مریم، منادی، مرتضی، اخوان تفتی، مهناز. (1398). مقایسه بازیهای سنتی و نوین دوره ابتدایی از منظر ارزش‌آموزی. فکر و کودک. 10(1)، 73-99
زارع، حسین. جهان‌آرا، عبدالرحیم. (1392). تأثیر بازیهای رایانه‌ای بر چگونگی پردازش اطلاعات نوجوانان. تفکر وکودک. 4(7)، 27-49
سلطانی، حمیده. صادقیان، محمد رضا. صمدی، حسین. (1397). بررسی تاثیر بازی های اگزرگیم و سنتی بر رشد مهارت های حرکتی بنیادی کودکان دارای تاخیر حرکتی 9-7 ساله. علوم حرکتی و رفتاری. 1(3). 245-253
سوری، احمد. آزادمرد، شهنام. زاهدی، امید. عاشوری، جمال. (1394). تأثیر فراشناخت‌درمانی و آموزش مؤلفه‌های هوش معنوی بر اختلال اضطراب فراگیر دانشجویان. فصلنامه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت ایران 3(4). 349-359
شجاعی، ثاراله؛ دهداری، طاهره؛ دوران، بهناز؛ نوری، کرامت و شجاعی، محمد (1395). تاثیر آموزش سواد رسانه ای بر پرخاشگری و نگرش به خشونت در کاربران نوجوان بازیهای خشن رایانه ای، فصلنامه مطالعات رسانه های نوین. 1 (8): 173-201.
شقاقی، تارا. امیری مجد، میرزا. آقاسی، روح االله و میرزامرادی، معصومه. (1391). رابطه بین اضطراب غیر آسیب زای مادران در دوران بارداری با شاخص های تن سنجی نوزاد. مجله زنان، مامایی و نازایی ایران. 15 (7). 97-109
عباسی، سمیه. هادیان، محمدرضا. (1390). بررسی تاثیر فعالیتهای هماهنگی چشم و دست بر میزان مهارت دست دانش آموزان سندرم داون آموزش پذیر. نشریه دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 21 (83)، 54-80
عقدایی، مهین. عظیم‌زاده، الهام. اکبری، دادفر. (1396). تاثیر بازیهای بومی ـ محلی بر مهارت‌های بینایی ـ حرکتی دانش‌آموزان با توجه به تجربه بازیهای رایانه‌ای. رفتار حرکتی 29(9). 169-181
فاضلی، سیده زهرا. مزدارانی، شهزاد. حسینی، سید حمزه. (1397). رابطه مدت زمان بازی های رایانه ای با اضطراب و افسردگی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 28 (164). 146-151
قادری، مصطفی. بهرامی، فریبا. (۱۳۹1). مطالعه ی رابطه ی بازی های ویدئویی و رایانه ای خشونت آمیز با متغیرهای درون خانوادگی و تحصیلی فرزندان، نشریه مشاوره و روان درمانی خانواده، 1(4)، 119-129
کیا، علی اصغر. نقیب سادات، سید رضا. یمینی فیروز، مینا . (۱۳۹۷). نقش بازی های رایانه ای در آموزش زبان بیگانه، فصلنامه رسانه، ۲۹ (1). ۱۴۵-۱۶۷.
محرابیان، قباد. شفیع نیا، پروانه. حیدری نژاد، صدیقه. مهدی پور، عبدالرحمان. )۱۳۹۵). تاثیر برنامه منتخب، بازی بومی و فعالیت رایج مراکز پیش دبستانی بر رشد حرکتی و اجتماعی کودکان ۶ ساله، پژوهشنامه مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، ۱۲ (24). ۱۵۱-۱۶۰
میرزایی، پروین. قمری، سوگل. (2020). اثربخشی بازی گروهی، قصه‌گویی و نمایش خلاق بر کاهش اضطراب دانش‌آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر تهران. فصلنامه علمی-پژوهشی، پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی. 8 (1). 69-78.
نظرپور، عصمت. بادامی، رخساره. (۱۳۹۵). مقایسه اثر بازی های بومی محلی و حرکات ریتمیک یوگا بر پرخاشگری و رفتار سازشی دختران با ناتوانی هوشی، مجله مطالعات ناتوانی، 6 (1) ۲۵۱-۲۵۶.
هیلاوی نیسی، منصور. نصری، صادق. عابدان زاده، رسول. بلالی، مرضیه. (1399). مقایسه اثربخشی بازیهای فعال ویدئویی و بازی های پایه ورزشی بر رشد مهارت‌های حرکتی بنیادی در دانش آموزان مقطع ابتدایی. نشریه رشد و یادگیری حرکتی. 12(4). 433-457
Addo, P. C., Fang, J., Kulbo, N. B., Gumah, B., Dagadu, J. C., & Li, L. (2021). Violent video games and aggression among young adults: the moderating effects of adverse environmental factors. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 24(1), 17-23.
Anderson, C. A., & Bushman, B. J. (2018). Media violence and the general aggression model. Journal of Social Issues, 74(2), 386-413.
Barber, B. Not so doomed: Computer game play and positive adolescent development. (2012). Applied Developmental Psychology. 33, 373-392.
Baron R.A., Byrne D. Branscombe N. (2006). Social Psychology, 11th ed., Allyn and Bacon. Longman representation. 14-36-39.
Baumeister, R.F. (2008). Emotional distress regulation takes precedence over impulse control: If you feel bad, do it! Journal of Personality and Social Psychology. 86, 53- 67.
Boyle, E. A., Hainey, T., Connolly, T. M., Gray, G., Earp, J., Ott, M., ... & Pereira, J. (2016). An update to the systematic literature review of empirical evidence of the impacts and outcomes of computer games and serious games. Computers & Education, 94, 178-192.
Burkhardt, J., & Lenhard, W. (2021). A Meta-Analysis on the Longitudinal, Age-Dependent Effects of Violent Video Games on Aggression. Media Psychology, 1-14.
Bushman, B. J., & Anderson, C. A. (2020). General Aggression Model. The International Encyclopedia of Media Psychology, 1-9.
Chereny, I. D. (2008). Mom let me play more computer games: They improve my mental rotation skill. Retrieved 13 July 2008 from www.springer.com. Sex roles. 59, 776-782.
Collins R.L., Embree J.M. (2011). The role of emotion in social support provision: Gender, empathy and expressions of distress. Journal of social and Personal Relationships, 13. 45- 62.
Colwel J, payner I. (2010). Negative correlates of computer game play in adolescents. Br. J Psychiatr.; 91: 295-310.
Colwell, J., & Payne, J. (2010). Negative correlates of computer game play in adolescents. British Journal of psychology, 91(3), 295-310.
D’Ambrosio, F., Olivier, M., Didon, D., & Besche, C. (2009). The basic empathy scale: A French validation of a measure of empathy in youth. Personality and Individual Differences, 46(2), 160-165
Dimov, P., Hurtig, J., Georgiou, K., Theodorou, D., Marinov, B., & Enochsson, L. (2021). Effect of video games playing on surgical simulation training: a systematic review. Folia Medica, 63, 647.
Farrow, D., Young, W., & Bruce. (2005).The development of a test of reactive agility for net ball: A new methodology .Journal of science and medicine in sport. 8, 52-60.
Ferguson, C. J., & Wang, J. C. (2019). Aggressive video games are not a risk factor for future aggression in youth: A longitudinal study. Journal of youth and adolescence, 48(8), 1439-1451.
Ferguson. C. J. (2007). Evidence for publication bias in video game violence effect literature: A Meta - analytic review. Journal Aggression and Violent Behavior, 12, 470- 482.
Gentile, D.A., Richter, W.A., & Dill, J.C. (2005) “Violence, Sex, Race and Age in Popular Video Games: A Content Analysis”, in E. Cole and J. Daniel (Eds), Featuring Females: Feminist Analysis of the Media, , (pp. 115–130). American Psychological Association.
https://doi.org/10.1037/11213-008
Goldstein, J. (2005). Violent video games. In J. Raessens & J. Goldstein (Eds.), Handbook of computer game studies. Cambridge: MIT Press.
Granic, I., Lobel, A., & Engels, R. C. (2014). The benefits of playing video games. American psychologist, 69(1), 66-78.
Greitemeyer, Tobias. (2017). The spreading impact of playing violent video games on aggression. Computers in Human Behavior. 80. 10.1016/j.chb.2017.11.022. 216-219
Grüsser, S. M., Thalemann, R., & Griffiths, M. D. (2007). Excessive computer game playing: evidence for addiction and aggression? Cyber psychological Behavior, 10(2), 290-292.
Johnson, D., Jones, C., Scholes, L., & Carras, M. (2013). Videogames and wellbeing: A comprehensive review. Safe. Healthy. Resilient. Young and well cooperative research center. 9-28
Kun, Z; Qian, Z (2016), The Primary effect of Computer Game Violence on Children Aggression, Journal of Social Behavior and Personality: An International, 44(10). 1747-1759.
Li, J., Du, Q., & Gao, X. (2020). Adolescent aggression and violent video games: the role of moral disengagement and parental rearing patterns. Children and Youth Services Review, 118, 105370. 1-8
Macmillan. International Dictionary of Psychoanalysis. (2011). Volume 1: empathy, Gale, Michigan.
Medeiros, B. G. D., Pimentel, C. E., Sarmet, M. M., & Mariano, T. E. (2020). “Brutal Kill!” Violent video games as a predictor of aggression. Psico-USF, 25, 261-271.
Moller, I. & Krahe, B. (2009). Exposure to violent video games on aggression in German adolescences: A longitudinal analysis. Journal of Aggressive Behavior, 35, 76-89.
Pandey, S. (2020). Effects of video games on mental concentration. IITM JOURNAL OF MANAGEMENT AND IT, 11(1), 66-69
payner I. (2010). Negative correlates of computer game play in adolescents. Br. JPsychiatr. 91: 295-310.
Rebetez, C., & Betrancourt, M. (2007). Video game research in cognitive and educational sciences. Cognition, Brain, Behavior, 11(1), 131-142.
Reeve, J. (2015). Understanding motivation and emotion (1th Ed.). Hoboken, NJ: Wiley.
Reynods. cecilR. (2009). Handbook of Clinical child Neuropsychology. Springer Science Business Media. Third Edition.
Roberts, W. (2008). Children's Empathy and Role Taking: Child and Parental Factors, and Relations to Prosocial Behavior, Journal of Applied Developmental Psychology. Volume 11, Issue2, P 227-239.
Sahi, M., & Bhagat, G. (2019) POSITIVE EFFECTS OF ONLINE GAMES: A review. Journal of critical reviews. 6 (03). 60-70
Sroufe, L. A. Relationships, self, and individual adaptation. In A. J. Sameroff & R. N. Emde(Eds.), Relationship disturbances in early childhood: A developmental approach. (2011). NewYork: Basic Books. 70-94.
Tavousi, M. N. (2008). The effect of progressive relaxation training on stress management due to daily life events. Journal of Iranian Psychologists, 4(16), 321–332.
Ventura, M., Shute, V., & Kim, Y. (2011). Video games play. Personality and academic performance. Computer and Education.58. 1267-1260.
Verheijen, G. P., Burk, W. J., Stoltz, S. E., van den Berg, Y. H., & Cillessen, A. H. (2021). A longitudinal social network perspective on adolescents' exposure to violent video games and aggression. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 24(1), 24-31.
Worthington, E. L., Jr, & Rachel, K. C. (2012). Interpersonal forgiveness in close relationships. Journal of Personality and Social Psychology. 77.
Zhang, Q., Cao, Y., & Tian, J. (2021). Effects of violent video games on aggressive cognition and aggressive behavior. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 24(1), 5-10.
)