اثر بخشی آموزش فلسفه به کودکان به روش اجتماع پژوهشی بر اضطراب تحصیلی دانش آموزان

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان،تبریز،ایران.

2 دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکدة علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریـز، ایـران

3 دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکدة علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریـز، ایـران.

چکیده

هدف پژوهش، اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان به روش اجتماع پژوهشی براضطراب تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. شرکت کنندگان شامل 40 نفر از دانش آموزان پایه­ی ششم ابتدایی شهر مراغه در سال تحصیلی 1399-1398 به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در هر یک از گروه­های آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس اضطراب تحصیلی ((Philips, 1978 دارای چهار مولفه ترس از ابراز وجود، فقدان اعتماد به نفس، واکنش­های فیزیولوژیک و اضطراب امتحان می‌شود. در گروه آزمایشی از آموزش فلسفه به کودکان به روش اجتماع پژوهشی و گروه کنترل از روش تدریس سنتی استفاده گردید. برای تحلیل داده­ها از کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش فلسفه به کودکان به روش اجتماع پژوهشی بر کاهش اضطراب تحصیلی (001/0 P= ,126/31F=) تاثیر معنی‌داری دارد. همچنین اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان به روش اجتماع پژوهی در کاهش اضطراب امتحان (884/47F=)، واکنش‌های فیزیولوژیک (876/38F=) ، ترس از ابراز وجود (480/37F=) و فقدان اعتماد به نفس (575/37F=) با 001/0 P=  معنی‌دار بود. بنابراین، بکارگیری روش آموزش به فلسفه به کودکان به روش اجتماع پژوهشی بر کاهش اضطراب تحصیلی دانش‌آموزان تأثیر بسزایی دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Teaching Philosophy to Children through the Community of Inquiry Approach on Students’ Academic Anxiety

نویسندگان [English]

  • Elnaz Mardazad 1
  • Behboud Yarigholi 2
  • Moosa Piri 3
1 Master of Educational Research, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran.
2 Associate Professor, Department of Educational Sciences, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran.
3 Associate Professor. Department of Educational Sciences, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Azarbaijan Shahid Madani University, Tabriz, Iran.
چکیده [English]

The aim of this study was to determine the effectiveness of teaching philosophy to children through the community of inquiry approach on students’ academic anxiety. The research method was quasi-experimental in which a pretest-posttest design with a control group was used. The study participants included 40 sixth grade elementary students in Maragheh in the academic year 2019-2020 who were selected by purposive sampling method and randomly assigned to each of the experimental and control groups. Research instruments included the Academic Anxiety Scale (Philips, 1978), which has four components: fear of assertiveness, lack of self-confidence, physiological reactions, and test anxiety. In the experimental group, teaching philosophy to children was done through the community of inquiry method and in the control group, the traditional teaching method was used. Multivariate analysis of covariance was used to analyze the data. The results showed that teaching philosophy to children through the community of inquiry method has a significant effect on reducing academic anxiety (P = 0.001, F = 31.126). Also, the effectiveness of teaching philosophy to children through the community of inquiry method in reducing test anxiety (P = 0.001, F = 47.884), physiological reactions (P = 0.001, F = 38.876), fear of assertiveness (P = 0.001, F = 37.480) and students’ lack of self-confidence (P = 0.001, F = 37.575) were significant. Therefore, applying the method of teaching philosophy to children through the community of inquiry method has a great effect on reducing students’ academic anxiety.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Philosophy for Children
  • Community of Inquiry
  • Academic Anxiety
امیددره زرشکی پور؛ فلاح، محمدحسین؛ و سعید منش، محسن (1398). «طراحی داستان­هایی برای ایجاد گسلش شناختی در برنامه­ی فلسفه برای کودکان و اثربخشی علائم اختلال وسواس فکری – جبری کودکان دارای نشانه های OCD دوره­ی ابتدایی شهرستان یزد»، فصلنامه علمی- پژوهشی تفکر و کودک، س 10،  ش 2.
رحیمی، سلام؛ واحدی، شهرام و ایمانزاده، علی (1398). «تأثیرآموزش «فلسفه برای کودکان» بر تاب‌آوری دانش‌آموزان ابتدایی». فصلنامه تفکر و کودک، س 10، ش 2.
رشتچی، مژگان (1389). «بررسی نظریه ویگوتسکی از دیدگاه روان شناسی و ارتباط آن با مبانی نظری آموزش فلسفه به کودکان». فصلنامه تفکر و کودک، س 1،  ش 2.
رهدار، انسیه (1396). بررسی تأثیر آموزش فلسفه به کودکان در خودکارآمدی، خوش بینی، شادی و تفکر انتقادی، پایان نامه کارشناسی ارشد، سیستان و بلوچستان: گروه علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان.
سبزه­ آرای لنگرودی، میلاد؛ محمدی، مصطفی؛ مهری، یداله و طالعی، علی (1393). «مؤلفه­های سلامت روانی و اضطراب تحصیلی در دانش­آموزان مدارس استعداد­های درخشان و عادی». فصلنامه پژوهش­های کاربردی روانشناختی؛ ایران، س 5، ش 3.
شاه محمدی، نیره (1399). « بررسی اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان بر تفکرانتقادی دانش آموزان پایه ششم»، فصلنامه علمی – پژوهشی تفکر و کودک، س11، ش1.
عابدینی، مرتضی (1395). بررسی تأثیر آموزش فلسفه برای کودکان بر اعتماد به نفس و تفکر انتقادی دانش‌آموزان پسر دوره اول مقطع متوسطه منطقه 6 تهران، پایان نامه کارشناسی ارشد، تهران:  دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
محمدی نصرآباد، محدثه؛ علوی لنگرودی، سید کاظم؛ زندوانیان، احمد و استبرقی، مهدیه (1398). «اثربخشی آموزش ارزش‌های اخلاقی (از طریق قصه‌گویی و پویانمایی) بر رشد مهارت‌های اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی»، فصلنامه تفکر و کودک، س 10، ش 2.
میرباقری، شکوفه؛ نوشادی، ناصر و نیکدل، فریبرز (1398). «بررسی تأثیر برنامه­ی فلسفه برای کودکان بر نظریه­ی ذهن و باورهای ماکیالیستی در دوره­ی ابتدایی». فصلنامه تفکر و کودک، س، 10 ، ش، 1.
میرزاپور، سعادت اله (1396). بررسی تاثیر آموزش فلسفه (آموزش روش فکر کردن) به نوجوانان بر تفکر انتقادی و اعتماد به نفس و عملکرد تحصیلی دانش­آموزان پسر متوسطه اول ناحیه یک شهرکرد، پایان نامه کارشناسی ارشد، اصفهان: گروه علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه پیام‌نور اصفهان.
نوروزی، رضا و درخشنده، نگین (1390). «بررسی اثرات کار فلسفی با کودکان از دیدگاه دانش‌آموزان مدارس ابتدایی شهر اصفهان». فصلنامه نوآوری­های آموزش، س،  3، ش،  9.
 
BintiIsmail, Salma (2020). "Mattew Lipmans Pragmatism and the Relevance of Philosophy for Children (p4c) to Children’s Education in Malaysia", Journal of Islamic Discourses, vol. 3, no.1, 167-188.
 Cam, Ph (2014). "Philosophy for Children",  Journal Of Educational Philosophy and Theory, Vol. 4, No. 6, 1203-1211.
Cassidy, C & Christie, D (2013). "Philosophy for Children, Talking, Thinking and learning Together",  Journal Early Child Development and Care, Vol. 183,No. 5,  1072-1083.
Christensen, H (2012). "Efficacy and Effectiveness of School - Based Prev ention and Early Intervention Programs for Anxiety",  Clin Psychol Rev, vol. 29, no. 3,  208-215.
Demozzi, Silvia & Ilardo. Marta. (2020). Educational Deontology in the Community of Philosophical Inquiry, Childhood and Philosophy, vol.16, no. 36, 1-16.
Dobson, S (2016). "Relationship Between Academic Anxiety, Student Achievement and Self-concept",  Learning and Individuals Differences, vol. 22,no.7,  8-13.
Fitri,Neo & Firman,NF (2020). "TheRelationshipof Academic Anxiety with Self Efficacy", Journal of Neo Konselin , vol. 2, no. 3, 1-7.
Gatiey, Jane (2020). "Philosophy for Children and the Extrinsic Value of academic philosophy", Metaphilosophy, vol. 51, no. 4, 549-563.
Junus, Kasiyah & Heru, Suhartanto (2019). "The Community of Inquiry Model Training Using the Cognitive Apprenticeship Approach to Improve Students Learning Strategy in the Asynchronius Discussion Form",  Journal of Educators Online, vol. 6,no. 3, 1-17.
Lippman, H (2010). "Padilla and Beyond: The Future of the Defense Function",  Fordham Urban Law Journal, vol. 39, no. 1, 29.
Morosanova, V. I., Fomina, T. G (2017). "Self-regulation as a Mediator in the Relationship Between Anxiety and Academic Examination Performance. Procedia", Social and Behavioral Sciences, Vol. 23, No. 7,  1066 – 1070.
Naji, Saeed  (2010)."Philosophical Exploration for Children and Adolescents Conversation with New Revolutionary Leaders in Education", Institute of Humanities and Cultural Studies. Vol. 4, no. 2, 151-173.
Nowruzi, Reza & Derakhshandeh, Negin  (2011). " Investigating the Effects of Philosophical Work with Children from the Perspective of Elementary School Students in Isfahan", Journal of Educational Innovation, vol. 3, no. 9,  146-123.
Ofirep, N.D (2012). "Philosophy for Children", Quality Education in Africa, Vol. 1, No. 26,  26-40.
Pritchard, M (2006). "Philosophyfor Children", standforduniversity. Vol. 6, no. 2, 16-29.
Retyunskik, Larisa (2020)."Teaching Philosophy and Doing", Jornal of Philosophy in the Space of Play Analytic Teaching and Philosophical Praxis,vol. 40, no. 1, 38-47.
Romano, Luciano., Tang, xin., Hietajärvi, Laur., Salmela-Ar, Katariina., Fiorilli,  Caterina (2020). "Students' Trait Emotional Intelligence and Perceived Teacher Emotional Support in Preventing Burnout: The Moderating Role of Academic Anxiety",  Intrenational Journal of Envirnmental Research and Public Health, vol. 17, no. 13, 1-15.
Shepherd, Dean, A., Sattari,Rose & Patzelt, Holger (2020). "Asocial Model of Opportunity Development Building and Engaging Communities of Inquiry", Journal of Business Venturing, Nol. 5, No. 9, 1-59.
Topping, K.J (2012). 'Philosophy for Children: A Systematic revie", Research Papers in Education. Nol. 19, no. 3,  365- 378.
Wrarne, Travis A., Lucien, Addie., Teimmer., Emily M., Logan, Jodie A & Rushby, JacqelineA (2019)."Anxiety Sensitivity Moderates The Subjective Experience but not the Physiological Response to Psychosocial Stress", International Journal of Psychophysiology, Vol. 141, no. 5,  76-83.
Yeazell, Mary (2013)."Improving Reading Comprehension Through Philosophy for Children", Journal reading psychology, Vol. 3, No. 3,  239-246.
Zhang, j (2020). "A longitudinal Study of Pekrun's Control-Value Theory and the Internal/External Frame of Reference Model in Predicting Academic Anxiety", Educational Psychology, Nol. 6, No. 2, 21-28.
Zulkifli, Hafizhah & Hashim, Rosnani (2020)." Philosophy for Children (P4C) in Improving Critical Thinking in a Secondary Moral Education Class", International Journal of Learning, Teaching and Educational Research. Vol. 19, nol. 2, 22-45.