تاثیر برنامه درسی P4C (فلسفه برای کودکان) بر عشق به یادگیری و قضاوت اخلاقی کودکان

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم تربیتی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران

2 دانشجوی دکتری گروه مدیریت آموزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران

چکیده

هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر برنامۀ آموزش فلسفه به کودکان بر عشق به یادگیری و قضاوت اخلاقی در دانش آموزان بود. روش تحقیق توصیفی  از نوع شبه آزمایشی بود که از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل استفاده‌ شد.  جامعه ی پژوهش شامل کلیة دانش آموزان پایة چهارم ابتدایی خراسان رضوی بودند که به صورت تصادفی انتخاب و 2۰ نفر  درگروه آزمایش و 2۰ نفر  درگروه گواه  گمارش تصادفی شدند. گروه آزمایش در 12 جلسۀ 45 دقیقه­ای و به روش حلقۀ کندوکاو برگزار گردید. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه عشق به یادگیری مک فلند 2003 و  قضاوت اخلاقی سینهاو وارما(1998) بود. روایی محتوایی مورد تایید خبرگان قرار گرفت و پایایی آن به ترتیب 0.78 و 0.87 برآورد شد. جهت تحلیل داده ها از کوواریانس (ANCOVA) با نرم افزار spp22 استفاده شد. نتایج نشان داد که  برنامه آموزش فلسفه به کودکان بر عشق به یادگیری (P<0.05, F=25.153)تاثیر مثبت دارد. میزان تفاوت نمرات گروه آزمایش و کنترل (0.5870= 2η) بود؛ یعنی58.7 درصد واریانس نمرات کل باقی مانده متأثر از آموزش فلسفه به کودکان می‌باشد و  بر رشد قضاوت اخلاقی دانش آموزان ابتدایی(P>0.05, F=0.052) تأثیری نداشته است بدین معنی که آموزش فلسفه به کودکان بر قضاوت اخلاقی دانش­آموزان تأثیر ندارد. میزان تفاوت نمرات گروه آزمایش و کنترل یا اندازه تأثیر آموزش فلسفه نیز(0.001= 2η) است؛ یعنی 0.1درصد واریانس متأثر از آموزش فلسفه به کودکان می‌باشد. 
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of P4C (Philosophy for Children) curriculum on children's love of learning and moral judgment

نویسندگان [English]

  • Mahboube Soleimanpouromran 1
  • Nahid Yasavol 2
1 Assistant Professor, Department of Educational sciences, Bojnourd Branch , Islamic Azad University, Bojnourd, Iran
2 P.h.d. student, Department of Educational Management, Bojnourd Branch, Islamic Azad University, Bojnourd, Iran
چکیده [English]

The aim of this study was to determine the effect of philosophy education program on children on the love of learning and moral judgment in fourth grade elementary students. The research method was descriptive and quasi-experimental in that the pre-test and post-test design with two experimental and control groups was used. The study population consisted of all fourth grade elementary students of Khorasan Razavi in ​​the academic year of 1997-98. The students of Tabadakan region were randomly selected and a pre-test was performed among them. In the experimental group and 20 people in the control group were randomly assigned. Two methods of library and questionnaire were used to collect information. The training course was held with the experimental group in 12 sessions of 45 minutes using the exploration ring method. Data collection tools were McFland 2003 Love of Learning Questionnaire and Sinhao Varma (1998) Moral Judgment Questionnaire. Both face and content validity were confirmed by professors and experts and its reliability was estimated with Cronbach's alpha coefficient of 0.78 and 0.87 for the moral judgment questionnaire, respectively. Analysis of covariance (ANCOVA) was used to analyze the data using spp22 software. The results showed that the program of teaching philosophy to children has a positive effect on the love of learning (P <0.05, F = 25.153). That is, 58.7% of the variance of the remaining total scores is affected by teaching philosophy to children and has no effect on the development of moral judgment of elementary students (P> 0.05, F = 0.052), which means that teaching philosophy to children has an effect on students' moral judgment. does not have. The difference between the scores of the experimental and control groups or the effect of teaching philosophy is also (0.001 = 2nd); That is, 0.1% of the variance of the remaining total scores is influenced by teaching philosophy to children.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Philosophy curriculum teaching
  • love of learning
  • moral judgment
  • elementary students

مراجع

ابراهیمی قوام، صغرا (1386 )مروری بر عوامل مؤثر بر استدلال و رفتار اخلاقی، رفتاراخلاقی کودکان چگونه شکل میگیرد؟ ماهنامه رشد مشاوره مدرسه. دوره سوم، شماره9: 54-57.  
بدری گرگری، رحیم و واحدی، زهرا. (1394). تأثیر اجرای برنامۀ فلسفه برای کودکان بر رشد هوش اخلاقی دانش آموزان دختر. دو فصلنامه تفکر و کودک.6(1): 18-1.
خاکپور، مسعود و مهرآفرید، معصومه (1393 )قضاوت اخلاقی کودکان پیش دبستانی پنج و شش ساله. تفکر و کودک، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال سوم، شمارة اول:10
جعفری، زهره؛ صمدی، پروین؛ قائدی، یحیی (1394). تاثیر آموزش فلسفه به کودکان بر پرورش روحیه پژوهشگری کودکان دوره پیش دبستانی، دانش و پژوهش در علوم تربیتی-برنامه­ریزی درسی، دوره 12، شماره 17، 49-41.
رستمی، کاوه؛ فیاض، ایراندخت و قاسمی، امید. (1395). تأثیر داستان های فکری فیلیپ کم بر رشد خلاقیت کودکان دوره آمادگی شهر تهران. روانشناسی تربیتی،12(41): 13-1.
سالمی،یلدا؛ مجلل چوبقلو، محمدعلی و حجتی، سید عبداله (1397) شناسایی الزامات طراحی برنامه‌ی درسی آموزش فلسفه به کودکان از دیدگاه معلمان دوره ابتدایی شهرستان بناب در سال تحصیلی 1396-1395 ، تفکر و کودک،دوره9،شماره 2: 71-92.
سیفی­گندمانی، محمدیاسین؛ شقاقی، فرهاد و کلانتری میبدی، سارا. (1390).  اثربخشی برنامۀ آموزش فلسفه به دانش آموزان دختر بر عزت نفس و توانایی حل مسئله آنها.  فصلنامه روانشناسی کاربردی، 5(2): 83-66.
صمدی، پروین، قائدی، یحیی و رمضانی، معصومه .(1390). بررسی تطبیقی برنامه درسی فلسفه در پایه سوم دبیرستان و پیش دانشگاهی جمهوری اسلامی ایران با برنامـه فلسـفه بـرای کودکـان در پایـه 12و11، فصلنامه تعلیم و تربیت، 2: 57-82.
علیزاده دمیه، توران، امیری، شعله، نشاط دوست، حمیدطاهر، طالبی، هوشنگ(1394) ، مقایسة اثربخشی روش آموزش معماهای فرضی کلبرگ، روش معماهای زندگی واقعی و روش القای هیجان مثبت بر تصمیم گیری اخلاقی، مجله دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی ،دوره  16، شماره  3 (پیاپی 61):
قائدی، یحیی.(1388).برنامه درسی آموزش فلسفه به کودکان در دوره راهنمایی و متوسطه، فصلنامه فرهنگ، 22(69): 108-83.
کمالی مطلق، طاهره؛ نوشادی، ناصر (1396). تاثیر آموزش فلسفه برای کودکان بر سطح پرسشگری دانش­آموزان دوره ابتدایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، دوره 8، شماره 1، 13-1.
محمدی، مهدی؛ کشاورزی، فهیمه؛ ناصری جهرمی، رضا و راسخ جهرمی، اطهر. (1394). الگوی علی عشق به یادگیری، نیاز به یادگیری، شوق به جستجو و نوآوری جهانی دانشجویان پزشکی. گام‌های توسعه در آموزش پزشکی مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی. 12 (5). 592-600.
 محبی امین، سکینه، غفاری، ابوالفضل؛ ربیعی، مهدی(1392) بازنمایی های خام: نقطه عزیمت آموزش فلسفه (تفکر) به کودکان ). چهارمین همایش انجمن فلسفه تعلیم و تربیت ایران، 5-22.
نقدعلی، محسن؛ پناهی، زهرا(1390) ارتباط اجتماع پژوهشی در برنامه فلسفه برای کودکان با روش های تدریس فعال و مشارکتی. تفکر و کودک،دوره2،شماره2،پیاپی 4: 101-126.
نوری، سوده؛ فیاض، ایراندخت و سیف، اصغر.(1392). تأثیر ذهنیت فلسفی بر توانایی حل مسائل ریاضی دانش آموزان سال سوم راهنمایی شهر همدان به تفکیک جنسیت. دوفصلنامه تفکر و کودک4(1): 139-121.
-Accorinti, Stella (2000). “Philosophy for Children”, Encyclopedia of Philosophy of Education. Buenos Aires, Manantial, Retrieved January 14, 2011 from,http://www.ffst.hr/ENCYCLOPAEDIA/doku.php?id = philosophy_for_ chidren.
-Boshier, R. (1971). Motivational orientations of adult education participants: a factor analytic exploration of Houle’s typology. J Adult educ, 21 (2), 3-26.
-Boshier, R., & Collins, JB. (1985). The houle typology after twenty-two years: a large scale empirical test. J Adult Educ Quart, 35(3), 113- 30.
Bleasby,j. (2011). Overcoming relativism And Absolutism: Dewey ideals of truth and meaning in philosophy for children.Educational Philosophy andTheory,Vol. 43, No. 5, 2011.
-Fisher, R. (2005). Teaching Children to Think (2th). London. Nelson Thornes.
-Haynes, J. (2002). Children as philosophers. London: Routledge Falmer.
-Lambright, Lesley, L. (1995). “Creating a Dialogue Socratic Seminars and Educational Reform”, Community College Journal, 65.
-Lee, H., & Kim, Y. (2014). Korean adolescents’ longitudinal change of intrinsic motivation in learning English and mathematics during secondary school years: focusing on gender difference and school characteristics. Learning and Individual Differences, 36, 131–9.
-Lipman, M. 1980. Philosophy in the classroom. Temple university press.
-Lipman, Mathew (2003). Thinking in Education (2nd Ed.), Cambridge:Cambridge UniversityPress.
-Mehta, S. & Whitebread, d. 2005: Philosophy for children and moral development in the India context. Cambridge University. Vol. 21, No. 3, PP. 2-12.
-Peterson, C., & Seligman M.E.P. (2004). Character strengths and virtues: A handbook and classification. New York: Oxford University Press.
-Skerlavaj, M., Hoon Song J., & Lee Y. (2010). Organizational learning culture, innovative culture and innovations in South Korean firms. Expert Systems with Applications, 37(9), 6390- 403.
-Smorti, M. (2014). Sensation seeking and self-efficacy effect on adolescent's risky driving and substance abuse. Procedia Soc Behav Sci, 140: 638- 42.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار