تدوین، اعتبار سنجی، و رتبه‌بندی شاخص‌های مربی آموزش فلسفه به کودکان

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت ، گروه علوم تربیتی دانشگاه شاهد

2 دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه شاهد

3 دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه شاهد ،

چکیده

تحقیق حاضر با هدف تدوین، اعتبار سنجی، و رتبه‌بندی شاخص‌های مربی آموزش فلسفه به کودکان ، و با استفاده از روش‌های تحلیل اسنادی و دلفی به انجام رسیده است. نمونه تحقیق شامل کتب، مجلات، پایان‌نامه‌ها، و سایت‌های مرتبط با موضوع آموزش فلسفه به کودکان، و متخصصان آموزش فلسفه برای کودکان بوده است. ابزار گرداوری داده‌ها فیش، و فرم مصاحبه نیمه ساختاریافته بوده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش تحلیل مفاهیم ، آمار توصیفی ، و آمار استنباطی(آزمون تی و فریدمن ) استفاده‌ شده است. یافته‌های تحقیق شامل 19 شاخص شخصی، و 30 شاخص حرفه‌ای برای مربی آموزش فلسفه به کودکان می‌باشد. همه صاحب‌نظران، شاخص‌های استخراج ‌شده را تأیید کرده‌اند. به نظر آنان در بخش شاخص‌های شخصیتی، داشتن آمادگی روحی برای تدریس، آزاداندیشی، مشتاق بودن در احتجاج و تحقیق، و مهارت گوش دادن فعال، و در بخش شاخص‌های حرفه‌ای، اختصاص دادن زمان مناسب برای مشارکت هر دانش‌آموز، کنج کاوی در مورد معنا و دلالت‌های هر اظهارنظر کودک، و فلسفه ورزی، از اولویت بالاتری برخوردار بوده‌اند. همچنین شاخص‌های مربوط به ویژگی‌های شخصیتی در مقایسه با شاخص‌های ویژگی‌های حرفه‌ای در اولویت بالاتری قرار داشته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Preparing, Accrediting, and Ranking the Indexes of Children Philosophy Teachers

نویسندگان [English]

  • . . 1
  • . . 2
  • . . 3
چکیده [English]

This research aimed at preparing, accrediting, and ranking the indexes of children philosophy teachers (CPT) which include personality and professional indexes. To achieve this goal, we have used Delphi method and documentary analytic methods. In the first stage, i.e. the library research, samples include books, magazines, dissertations, and related websites with the subject of teaching philosophy to children. This research also includes interviews with experts of teaching philosophy to children throughout the country in the next stage, i.e. the field research. The tool for collecting data in this research have been taking notes in the library research. It also includes semi-structured interview forms in the field research. To analyze data in the library research, the method of analyzing concepts was used while statistical-descriptive methods (tables, mean, percentage, standard deviation, etc.) and inferential statistics (T-test and Friedman test) were used in the second stage, i.e. the field research. The research findings of the library study include 19 personality indexes and 30 professional indexes for the children philosophy teachers (CPT). In the field research, all experts have confirmed the collected indexes. They believed that among personality indexes,, spiritual dispositions for teaching, liberality, being eager for discussion and doing research and the skill of active listening have priority, while among the professional indexes, dedicating appropriate time for participation of each student, being curious about the meaning of the children's expressions, and being interested in philosophy are of utmost importance. The indexes related to the personality indexes were given higher priority compared to the indexes of professional indexes.

کلیدواژه‌ها [English]

  • teaching philosophy to children
  • teacher
  • personality indexes
  • professional indexes
  • accrediting
الف ) فارسی :
اسمیت، فیلیپ (1382). ذهنیت فلسفی در مدیریت آموزشی، محمدرضا بهرنگی، تهران: کمال تربیت.
ایروانی، شهین (1388). نظریه و عمل در تربیت، تهران: علمی فرهنگی.
ایروانی، شهین؛ محمدرضا شرفی و مراد یاری دهنوی (1387). «چرا معلمان به آموختن فلسفه تعلیم و تربیت نیاز دارند؟»، فصلنامه تعلیم و تربیت،س 93.
باقری، خسرو (1386). دیدگاه‌های جدید در فلسفه تعلیم و تربیت، تهران: علم.
باقری، خسرو (1382). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، چاپ هشتم، تهران: مدرسه.
باقری، خسرو (1382). هویت علم دینی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
باقری، خسرو و شهین ایروانی (1380). جایگاه نظریه‌های تربیتی در عمل معلم، مجله روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، س 31، ش 2.
بنیاد حکمت ملاصدرا (1384). «ارزیابی کلاس‌های پژوهش جمعی»، خردنامه صدرا( ویژه‌نامه فلسفه برای کودکان )، س 1،ش 1.
پناهی، زهرا و محسن نورعلی (1390). «ارتباط اجتماع پژوهشی در برنامه فلسفه برای کودکان با روش‌های تدریس فعال و مشارکتی»، مجله تفکر و کودک، س 2 ،ش 2.
تورنس، ب (1373). استعدادها و مهارت‌های خلاقیت، ترجمه قاسم‌زاده، تهران: دنیای نو.
جهانی، جعفر (1385). «بررسی تحلیلی و مقایسه ای تأثیر رویکردهای مختلف آموزش خلاقیت بر پرورش روحیه ی پژوهشگری کودکان و نوجوانان»، مجله علوم اجتماعی وانسانی دانشگاه شیراز، دوره 25.
حیدری، محمدحسین و محمدجعفر پاک‌سرشت و مسعود صفایی مقدم (1384). «آموزش‌وپرورش آینده‌نگر»، نشریه علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، دوره سوم، س 12، ش 4.
ذهبیون، لیلا و غلام‌رضا احمدی (1388). «تفکر خلاق و رابطه آن با موفقیت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان»، دانش و پژوهش در علوم تربیتی-  برنامه‌ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان(اصفهان)، ش 21.
راسل، برتراند (1382). عرفان و منطق، ترجمه نجف دریابندری، چاپ دوم، تهران: ناهید.
راصد، سعید (1385). «آموزش مستقیم یا یادگیری فعال»، رشد تکنولوژی آموزشی، س 4، ش5.
شارپ، آن مارگارت و لورنس جوزف اسپلیتر (1387). بیمارستان عروسک‌ها همراه باراهنمای معلم " با دنیای من آشنا شوید"، ترجمه فاطمه رنجبران، تهران: شهرتاش.
شریعتمداری، علی (1380). اصول تعلیم و تربیت، تهران: دانشگاه تهران.
شریعتمداری، علی (1383). روشنفکر کیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند .
شعبانی، حسن (1382). روش تدریس پیشرفته آموزش مهارت‌ها و راهبردهای تفکر، تهران: سمت.
شمشیری، بابک (1386). «تبیین عناصر بنیادی پرورش تفکر». اندیشه‌های نوین تربیتی، دوره‌ی3، ش 3 و 4
شوشتری، اکرم؛ مسعود صفایی مقدم و منصور مرعشی (1392 ). «مطالعه تطبیقی آراء تربیتی ژان پیاژه و متیو لیپمن با تأکید بر برنامه آموزش فلسفه برای کودکان». پژوهشنامه مبانی تعلیم و تربیت،س1، ش3.
صفایی مقدم، مسعود (1377). «برنامه آموزش فلسفه به کودکان»، فصلنامه علوم انسانی دانشگاه الزهرا(س)، س 8، ش 26و27.
عسکری، محمد (1386). «تأثیر روش‌های آموزش خلاقیت بر میزان خلاقیت دانش‌آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی»، پژوهش‌های روان‌شناختی، دوره10، ش3 و 4.
فضلی خانی، سعید (1382). راهنمایی عملی روش‌های مشارکتی و فعال در فرایند تدریس، تهران: آزمون نوین.
فیشر، رابرت (1385). آموزش و تفکر، ترجمه فروغ کیان زاده، اهواز: رسش.
قائدی، یحیی ( 1388 ). «برنامه آموزش فلسفه به کودکان در دوره راهنمایی و متوسطه»، مجله فرهنگ، دوره 22، ش1.
محمد زاده، رضا (1386). «آموزش فلسفه به کودکان»،www.p4c.ir.
مرعشی، سید منصور؛ جمال حقیقتی و زهرا بنارکی مبارکی و کیومرث باشلیده (1386). «بررسی تأثیر روش اجتماع پژوهشی بر پرورش مهارت‌های استدلال در دانش‌آموزان دختر پایه سوم راهنمایی»، فصل‌نامه مطالعات برنامه درسی، س 2، ش7  .
موسوی، فاطمه سادات(1389). «بررسی چالشها و فرصت های آموزش فلسفه به کودکان و ارائه الگویی مطلوب برای آموزش‌وپرورش ایران»، پایان نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران.
ناجی، سعید (1387). کندوکاو فلسفی برای کودکان و نوجوانان، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ناجی، سعید؛ سمیه خطیبی مقدم (1389). «آموزش تفکر به کودکان راهی برای دستیابی به صلح جهانی». تفکر و کودک، ش 2، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
هدایتی، مهرنوش (1393). «مطالعه تطبیقی دوره‌های تربیت مربی برنامه‌ی «فلسفه برای کودکان» در ایران و کشورهای پیشرو و ارائه الگوی مناسب برای ایران»، دو فصلنامه تفکر و کودک، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، س 5، ش1.
هینز، جوانا و دیوید کندی و دیوید وایت (1389). فیلسوفان کوچک، ترجمه یحیی قائدی، تهران: آییژ.
یاری دهنوی، مراد (1392). «زیست‌نگاری و روایت فهم معلمان از نقش فلسفه تربیت در تحول عملکرد آنان»، پژوهش‌نامه مبانی تعلیم و تربیت، س 3، ش2.
ب ) انگلیسی :
Abbey, N (2007). “Developing 21 St Century Teaching And Learning: Dialogic Literacy”. Available At: Http:// Www.Newhorizons.Org/Strategies/Litercy/Abbey.Htm.
Alexander, R. J (2005). Towards Dialogic Teaching: Rethinking Classroom Talk, York: Dialogos.
Bohm, D (1996). On Dialogue, Edited By Lee Nichol, London: Routledge.
Bonnets, M (1995). “Teaching Thinking and the Sanctity of Content”, Journal of Philosophy of Education, Vo. 29, No.3.
Bottery, M (1990). The Morality Of The School: The Theory and Practice of Values in Education, London: Cassell Educational Limited.
Carr, David (1992). “Practice Enquiry, Values and Problems of Educational Theory”. Oxford Review of Education, Vol.18, No.3.
Carr, David (1995). “Is Understanding the Professional Knowledge of Teachers A Theory- Practice Problem?”, Journal of Philosophy of Education, Vol. 29, No. 3.
Cinisomo, S.L & et al (2009). “ A Qualitative Study of Early Childhood Educators Belife about Key Preschool Classroom Experiences”, Early Childhood  Reasherch &Practice, Vol. 11, No. 1.
Dolimpo.L (2016). “ Philosophy for Children Meets the Art of Living: a Holistic Approach to an Education for Life”, Philosophical Inquiry in Education,Vol. 23, No. 2.
Egan, K (1988). Teaching as Storytelling: An Alternative Approach To Teaching and the Curriculum, London Ont: University Of Western Ontario.
Eisner, Elliot W (1979). The Educational Imagination, U.S.A. : Mcmillam Publisher Co. Inc.
Elyas, I (2001). “ Rational Education(A. Zarrabi, Trans.)”, Journal of Knowledge, No. 44.
Evans, Clyde (1978). The Feasibility of Moral Education, In: M. Lipman and A. M. Sharp (Eds.). Growing Up With Philosophy, Philadelphia Temple University Press.
Fisher, Robert (2001). Value for Thinking, Oxford: Nash Pollock.
Foster, P (1997). “ Classifying Approaches To and Philosophies of Elementary Thinking”, The Journal of Philosophy for Children, Vol. 12, No. 2.
Hagaman, S (1990). “Feminism Inquiry in Art Itistory”, Art Criticism and Aesthetics: An Overview for Art Education, Studies in Art Education, Vol. 32, No. 1.
Harris, Ilene B (1985). “An Explanation of the Role of Theories”, Journal of Curriculum and Supervision, Vol. 1, No. 1.
Korthagen, F. A. J (2004). “ In search of The essence of a Good Teacher: Towards a More Holistic Approach in Teacher Education”, Teaching & Teacher Education, Vol.20, no. 1.
Lipman, M (1997). “ Philosophical Discussion Plans and Exercises”, Critical and Creative Thinking, Vol. 5, No. 1, Cambridge.
Lipman, M. And Sharp, A.M. And Oscanyan, F.S (1980): Philosophical Inquiry: Instructional Manual to Accompany Harry, Secound Edition, Montclair, N.J.: IAPC.
Lipman, Matthew (1980). Philosophy in the Classroom, Temple University Press.
Lipman, Matthew (1991). Thinking in Education, Cambridge, Massachusetts: Cambridge University Press
Lyle S (2007). “Talking To Learn: The Voices Of Children Aged 9-11”, Engaged In Role Play, Language and Education, Vol.16,No. 4.
Morrison, G, S (2014). Early Childhood Education Today(13th Edition),Pearson.
Murehouse, R (1993). “Philosophy for Children, Curriculum and Practice”, In Thinking, Vol. 1, No. 3.
Orlando, M (2013). Nine Characteristics of Great Teacher, Faculty Focus: Higher Teaching Strategies from  MAGNA publication.
Pinney, R (1983). Creative Listening. London: A to Z Printers & Publishers.
Splitter, L.  J. And Ann Margaret Sharp (1995). Teaching for Better Thinking; the Classroom Community of Enquiry. Melbourn: Acer.
Stanley, S. With Bowkett, S (2004). But Why? Developing Philosophical Thinking in the Classroom. Stafford: Network Educational Press.
Sternberg, R. And Lubart, T (1999). The Concept of Creativity: Prospects and Paradigms, In R. Sternberg(Ed.), Handbook of Creativity. Cambridge University Press.
Thwaites, H (2005). “Can Philosophy for Children Improve Teaching and Learning within A trainment Target 2 of the Religious Education?”, Education, vol. 33, no. 3.
Torrance. E. P (1981).Creative Teaching Makes a Difference. In J.C. Gowan Khatana, & E.P. Torrance(Eds). Creativity: Its Educational Implications(2ed.Pp99-108) Dubuque, IN: Kendall Hunts.
Trageon, W (2009). The Place of Philosophy In Preparing Teachers to Teach Pre – College Philosophy. APA. New York: Josep S College.
Vansieleghem, Nancy (2006). “ Listening To Dialogue”, Studies In Philosophy and Education: Vol. 25, No. 1.
Wiemer,M (2011). Four Characteristics of Successful Teachers, Faculty Focus: Higher Teaching Strategies from  MAGNA publication.
Wilks, S (2004). Background to Thinking Curricula: Theories Concerning Thought and Language, Designing a Thinking Curriculum, Melbourne: Australian Academy of the Arts.