تبیین فلسفی "ته‌واریکی" (برنامه ملی تربیت اوان کودکی نیوزیلند) و نقد آن از منظر "فلسفه تربیت در جمهوری اسلامی ایران"

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

2 دانشیار فلسفه تعلیم و تربیت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

چکیده

هدف پژوهش حاضر دستیابی به مبانی رویکرد ته‌واریکی (برنامه ملی کشور نیوزیلند) در تربیت اوان کودکی (=تاک) و نقد آن برپایه فلسفه تربیت در جمهوری اسلامی ایران است. این پژوهش با روش‌ توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر رویکرد استنتاجی و نقد بیرونی صورت گرفته است. اهم یافته‌ها عبارتند از: الف- رویکرد ته‌واریکی در برنامه تربیتی خود بر توانمندسازی در کشف درون وبرون، ایجاد روابط عاطفی، توجه توامان به فرهنگ بومی وجهانی، مشارکت همه عوامل در تاک و پذیرش تکثر فرهنگی استوار است؛ ب- فلسفه‌های متفاوتی، زیربنای تربیتی آن هستند؛ ج- قائل شدن ته‌واریکی به مبدأ و مقصدی معنوی برای انسان، توجه به جنبه‌های مختلف وجود کودک، تاکید بر بهره‌مندی از فرهنگ ملی و سنت بومی وتوجه به نقش خانواده از جمله وجوه مثبت این رویکرد از منظر "فلسفه تربیت در جمهوری اسلامی ایران"می‌باشد. اما از همین منظر، مواردی نظیر بی‌توجهی به نقش تعالیم دینی در تربیت کودک و تکیه نکردن بر یک مبنای فلسفی وارزشی جامع و نیز نوعی نسبیت‌گرایی پنهان در رویکرد ته‌واریکی، سیاست‌گذاران وبرنامه‌ریزان تاک در کشور ایران را نسبت به الهام بخشی از این رویکرد هشیار می‌سازد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

A Philosophical Explanation of "Te Whariki" (The New Zealand National Early Childhood Education Program) and its critical review from the perspective of "Philosophy of Education in the Islamic Republic of Iran”

نویسندگان [English]

  • Mohammad Ppourhoseini 1
  • Ali Reza Sadegh Zadeh Ghamsari 2
  • Ebrahim Talaei 2
  • Mohsen Imani Naeini 2
1 PhD student of Philosophy of Education, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
2 Associate Professor of Philosophy of Education, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

The purpose of this study is a) to explore and explain philosophically the foundations of TeWhariki (New Zealand National Program in early childhood education(ECE) ) and b) to do a critical review of the emerged foundation based on education philosophy in Iran. The research method adopted was a descriptive-analytical one in which an external review of TeWhariki’s philosophical foundation was carried out. The main findings are: a) TeWhariki is based on empowering the child to discover inside and outside of the self, making emotional relationships, paying attention to local and global culture, participation of all stakeholders in ECE, and accepting cultural pluralism; b) different philosophies are its educational foundation; c) it considers a spiritual origin and destination for human beings, pays attention to various aspects of the child's existence, benefits from national culture and indigenous tradition and pays attention to the role of family. From the perspective of "Philosophy of Education in Iran", TeWhariki ignores the role of religious teachings in child’s education, it does not rely on a comprehensive philosophical and value system, and there appears to be a kind of hidden relativism inside.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Education
  • Early Childhood
  • ECE
  • Te Whariki
  • Islamic Education

مراجع

آزادمنش، سعید و سجادیه، نرگس و باقری، خسرو (1395). تبیین اهداف و ملاحظات تربیت اخلاقی کودک با نظر به مفهوم عاملیت انسان در اندیشه اسلامی. فصلنامه تربیت اسلامی. 11 (23). 173-151.
افروز، غلامعلی (1378). نگرشی بر مبانی نظری هدف­ها و روش­ها در پرورش توان­مندی­های کودکان پیش­دبستانی. پیوند. شماره 242. 19-10.
ایروانی، شهین و وحدتی­دانشمند، على (1396). نسبت مبانی فلسفی رویکردهای آموزش کودکان در جهان غرب و فلسفۀ تعلیم و تربیت اسلامی به عنوان فلسفۀ بومی در جامعۀ ایران. مجله فلسفه و تاریخ تعلیم و تربیت. 33-17.
باقری، خسرو و سجادیه، نرگس و توسلی، طیبه (1389). رویکردها و روش­های پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت. چاپ اول. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
برنامه‌ درسی ملی جمهوری اسلامی ایران (1391). وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران.
سالار، شبنم و صفایی­مقدم، مسعود و شفیق­اسکی، محمد و شیخه، رضا (1399). بررسی تطبیقی ایده دانش فضیلت بنیان در اندیشه اسلام و غرب و کاربردهای تربیتی آن. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. شماره 49. 62-39.
سجادیه، نرگس و آزادمنش، سعید (1395). زیرساخت­های مفهومی دوران کودکی در تطور تاریخ: به سوی مفهوم­پردازی اسلامی از کودکی. دوفصلنامه نظریه و فلسفه تربیت. سال 1. شماره 1.
سجادیه، نرگس و مدنی­فر، محمدرضا و باقری، خسرو (1394). اهداف واسطی "تربیت" در دوران کودکی بر اساس رویکرد اسلامی عمل. فصلنامه تربیت اسلامی. 10 (21). 55-29.
شیخه، رضا و صفایی­مقدم، مسعود و پاک­سرشت، محمد جعفر و مرعشی، منصور (1399). بررسی تحلیلی مبانی رویکرد برساخت­گرایی اجتماعی. روش­شناسی علوم انسانی. شماره 103. 55-39.
شیخه، رضا و صفایی­مقدم، مسعود و پاک­سرشت، محمدجعفر و مرعشی، منصور (1398). بررسی دیدگاه برساخت‌گرایی اجتماعی درباره کودکی، و آموزه‌های آن برای برنامه آموزش تفکر به کودکان. فصلنامه تفکر و کودک. پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی. دوره 10، شماره 2. 150-123.
صادقزاده، علی رضا وهمکاران (1390). مبانی نظری سند تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی و عمومی جمهوری اسلامی ایران. تهران: دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران.
طلایی، ابراهیم و بزرگ، حمیده (1394). تبیین ضرورت تربیت اوان کودکی (پیش از دبستان) مبتنی بر سنتز پژوهی شواهد تجربی معاصر. فصلنامه تعلیم و تربیت. شماره 122. 118-91.
عزیزی­لاری، محمدرضا (1399). تبیین فلسفی رویکرد والدورف به تربیت در دوران کودکی و ارزیابی آن بر اساس فلسفه تربیت اسلامی. پایان­نامه ارشد. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
محمودی، سیدنورالدین (1400). طراحی الگوی خلاقیت موقعیتی مبتنی بر رویکرد تربیت تأملی (مورد مطالعه: برنامه فلسفه برای کودکان). فصلنامه تفکر و کودک. پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی. شماره 1. 317-289.
مهدوی­هزاوه، منصوره و ملکی، حسن و مهرمحمدی، محمود و عباس­پور، عباس (1395). حیات طیبه، چشم­اندازی برای تربیت کودکان: ارائه چارچوب مفهومی برای تبیین ویژگیهای معلم دوره ابتدایی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. شماره30.
هدایتی، مهرنوش (1393). مطالعۀ تطبیقی دوره های تربیت مربی برنامۀ «فلسفه برای کودکان» در ایران و کشورهای پیشرو و ارائۀ الگوی مناسب برای ایران. فصلنامه تفکر و کودک. پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی. شماره1. 138-105.
هدایتی، مهرنوش و زریباف، مژگان (1391). پرورش هوش معنوی از طریق برنامه «فلسفه برای کودکان». فصلنامه تفکر و کودک. پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی. شماره 1. 166-135.
 
 
Alcock, S. J. (2016). Young Children Playing: Relational Approaches to Emotional Learning in Early Childhood Settings(Vol. 12). Springer.
Alvestad, M., & Duncan, J. (2006). “The value is enormous—It’s priceless i think!” New Zealand preschool teachers’ understandings of the early childhood curriculum in New Zealand—A comparative perspective. International Journal of Early Childhood, 38(1), 31.
Atwool, N. (1999). New Zealand children in the 1990s: Beneficiaries of new right economic policy?. Children & society, 13(5), 380-393.
Aubrey, K., & Riley, A. (2016). Understanding and using educational theories. SAGE Publications Limited.
Bahler, B., & Kennedy, D. (2017). Philosophy of Childhood Today: Exploring the Boundaries. Lexington Books.
Battle, D. E. (2012). Communication Disorders in Multicultural Populations-E-Book. Elsevier Health Sciences.
Bennett, J., Belsky, J., Owen, M. T., Ahnert, L., Lamb, M. E., McCartney, K., ... & Vandenbroeck, M. (2018). Child care–Early childhood education and care. Encyclopedia on Early Childhood Development.
Blaiklock, K. (2018). Te Whāriki: The New Zealand Early Childhood Curriculum. In International handbook of early childhood education (pp. 1075-1093). Springer, Dordrecht.
David, T., Goouch, K., & Powell, S. (Eds.). (2016). The Routledge international handbook of philosophies and theories of early childhood education and care. Routledge.
Duhn, I. (2006). The making of global citizens: Traces of cosmopolitanism in the New Zealand early childhood curriculum, Te Whāriki. Contemporary Issues in Early Childhood, 7(3), 191-202.
Elango, S., García, J. L., Heckman, J. J., & Hojman, A. (2015). Early childhood education (No. w21766). National Bureau of Economic Research.
Farquhar, S. (2015). New Zealand early childhood curriculum: The politics of collaboration. Journal of Pedagogy, 6(2), 57-70.
File, N., Mueller, J. J., & Wisneski, D. B. (Eds.). (2012). Curriculum in early childhood education: Re-examined, rediscovered, renewed. Routledge.
Foster-Cohen, S. H., & van Bysterveldt, A. K. (2016). Early Childhood Inclusion in Aotearoa New Zealand. Infants & Young Children, 29(3), 214-222.
Gibbons, A. (2008). Child‐Rearing Practices and Expert Identities: A tale of two interventions. Educational Philosophy and Theory, 40(6), 747-757.
Goulding, A., Dickie, J., & Shuker, M. J. (2017). Observing preschool storytime practices in Aotearoa New Zealand's urban public libraries. Library & Information Science Research, 39(3), 199-212.
Haggerty, M., & Mitchell, L. (2010). Exploring curriculum implications of multimodal literacy in a New Zealand early childhood setting. European Early Childhood Education Research Journal, 18(3), 327-339.
Houen, S., Danby, S., Farrell, A., & Thorpe, K. (2016). Creating Spaces for Children’s Agency:‘I wonder…’Formulations in Teacher–Child Interactions. International Journal of Early Childhood, 48(3), 259-276.
Isenberg, J. P., & Jalongo, M. R. (Eds.). (2003). Major trends and issues in early childhood education: Challenges, controversies, and insights. Teachers College Press.
Keown, P. (2002). Aotearoa-New Zealand. In Young People and the Environment (pp. 115-125). Springer, Dordrecht.
Lash, M., Monobe, G., Kursun Koptur, D. U., & Black, F. V. (2016). Seven wonders of the early childhood world. Childhood Education, 92(3), 236-246.
Layland, J. (2010). Affordance of Participation Rights for Children in Home‐based Education and Care: An Interactive Process Model of Participation—2007. Children & Society, 24(5), 386-399.
May, H., & Carr, M. (1997). Making a difference for the under fives? The early implementation of Te Whaariki, the New Zealand National Early Childhood Curriculum. International Journal of Early Year Education, 5(3), 225-236.
Mitchell, L., Wylie, C., & Carr, M. (2008). Outcomes of early childhood education: Literature review. Wellington: New Zealand Council for Educational Research.
Nolan, A., & Raban, B. (2015). Theories into practice: understanding and rethinking our work with young children. Teaching Solutions.
Nutbrown, C., & Clough, P. (2014). Early childhood education: History, philosophy and experience. Sage.
Paul-Burke, K., & Rameka, L. (2016). Kaitiakitanga-Active guardianship, responsibilities and relationships with the world: Towards a bio-cultural future In early childhood education. Encyclopedia of Educational Philosophy and Theory, 1-6.
Peters, M. A., & Tesar, M. (2017). The philosophy of early childhood: Examining the cradle of the evil, rational and free child. In Troubling the Changing Paradigms (pp. 2-15). Routledge.
Rana, L. (2012). Globalisation and its implications for early childhood education. He Kupu, 3(1), 14-22.
Samuelsson, I. P., & Fleer, M. (Eds.). (2008). Play and learning in early childhood settings: International perspectives(Vol. 1). Springer Science & Business Media.
Smith, A. B. (2013). Understanding children and childhood: A New Zealand perspective. Bridget Williams Books.
Stuart, M. (2014). Out of Place: Economic imperialisms in early childhood education. In Troubling the Changing Paradigms (pp. 45-57). Routledge.
Te One, S. (2013). Te Whariki: Historical accounts and contemporary influences 1990–2012. Weaving Te Whariki: Aotearoa New Zealand’s early childhood curriculum document in theory and practice, 7-33.
Terreni, L. (2016). Visual Arts Education for Young Children In Aotearoa New Zealand. Journal of Childhood Studies, 41(4), 50-59.
Yelland, N. (Ed.). (2010). Contemporary perspectives on early childhood education. McGraw-Hill Education (UK).
Zhang, Q. (2017). Emergent literacy as sociocultural practice: How well do New Zealand parents fit with Te Whāriki?. Journal of Early Childhood Literacy, 17(1), 69-91.
تفکر وکودک
دوره 14، شماره 1 - شماره پیاپی 27
بهار و تابستان 1402
شهریور 1402
صفحه 63-97

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار